en wat van die ENGELE - Die Gereformeerde Kerk Bellville

nie en dus nie vermeerder nie . Hulle getal is van hulle skepping af dieselfde. daar
is geen bloedbande nie en ook geen dood nie. Daarin word die mens gelyk aan die
engele - net daarin dat ons nie meer sal trou en nie meer kan sterf nie na die
opstandingsdag. Die opstandingslewe is een van daardie dinge wat behoort by alle
dinge wat God nuut maak.
Maar al kan die engele nie trou nie is blydskap een van die emosies wat die engele
in ongerepte staat en maat besit. Die Here Jesus praat daaroor in 'n reeks
gelykenisse wat Hy vertel het toe die Joodse geestelike 'grotes' Hom aangeval het
omdat Hy saam met tollenaars en sondaars ge-eet het. Luk 15. Die Here wys hulle
nou op hulle sondige hooghartige houding deur drie gelykenisse te vertel . Dit gaan
oor 'n verlore skaap , 'n verlore muntstuk en 'n verlore seun met 'n klimaks wat
gaan van een uit honderd skape, een uit tien muntstukke en een uit twee seuns. Die
blydskap is groot as dit wat verlore was weer teruggevind word. In die gelykenis
oor die verlore skaap wat gevind is sê die Here Jesus : ' Ek sê vir julle : Net so sal
daar ook in die hemel blydskap wees oor een sondaar wat hom bekeer , eerder as
oor 99 regverdiges wat die bekering nie nodig het nie'. Christus praat nog in die
algemeen oor blydskap 'in die hemel' sonder om te sê wie dit is wat so bly is . Dit
hoor ons aan die einde van die gelykenis oor die verlore muntstuk wat weer gevind
is : ' Ek sê vir julle : net so is daar blydskap voor die engele van God oor een
sondaar wat hom bekeer '. In die nuwe vertaling lees ons 'onder die engele van God
' - maar dit staan nie in die oorspronklike nie. Letterlik staan staan :' dat daar
blydskap is voor die aangesig van die engele van God'.
Die Here Jesus sê dus nie in die eerste plek dat die engele bly is nie , maar dat daar
voor hulle oë blydskap is , hulle sien dus dat daar blydskap is. By wie sien hulle dit
? By wie anders as by God ! Hulle staan tog gedurig voor Sy troon. Christus sê dus
dat God so bly is as net een sondaar tot bekering kom. So bly dat Hy dit nie vir
Homself kan hou nie maar dat die hemelwesens dit duidelik sien .
Dit is ook 'n baie harde klap vir die Fariseërs en Skrifgeleerdes wat die sondaars
verag en verwerp maar nou moet hoor dat hulle houding nie net sondig is teenoor
die engele nie maar dat hulle Godself daarmee beledig en in Sy heiligheid aantas.
Dit is nou logies dat as die hoë God vol blydskap is oor een bekeerling dat die
engele dan ook deur die blydskap aangesteek word. Hulle is nooit passiewe
toeskouers nie maar intens meelewende geeste met God se groot werke. Hulle
jubel as God die aarde skep , hulle juig as Christus gebore word. Die vreugde van
God straal op hulle af elke keer as net een sondaar tot bekering kom en die hele
hemel word 'n feessaal . Mag ons vra of ons iets van daardie blydskap ken ?
In die geestelike sang is daaroor gesing dat selfs die engele by die wrede dood van
60