Bekijk het inkijkexemplaar - Cross Media Nederland

Tabel 1: De vijf hoofdregels van de beperkingentheorie
1. Identificeer de bottleneck in het systeem;
2. Bepaal hoe deze bottleneck maximaal geëxploiteerd kan worden;
3. Maak al het overige in de keten ondergeschikt aan dit besluit;
4. Verhoog de capaciteit van de bottleneck;
5. Als de beperkende factor overwonnen is, begin dan weer opnieuw met stap 1.
gezien door een (SEH)-arts en een verpleegkundige
in een behandelkamer (high care). Na het lichamelijk
onderzoek kan het aanvullend onderzoek worden verricht.
Mobiele patiënten (niet bedlegerig) kunnen in
een daarvoor ingerichte gastvrije ruimte wachten op de
uitslagen.
Indien patiënten lang moesten wachten op aanvullend
diagnostisch onderzoek of uitslagen bleven zij de
behandelkamers bezetten, waardoor de doorstroom
stagneerde. Voor deze patiënten is een Spoedobservatieunit
ingericht. De SOU is een multidisciplinaire
afdeling waar de behandeling en diagnostiek, die op de
SEH gestart is, gecontinueerd kan worden. De SOU
is bedoeld voor de observatie van stabiele patiënten
gedurende enkele uren, in afwachting van ontslag of
overplaatsing. De SOU bevordert de doorstroom van
patiënten op de high care.
Sommige van de patiënten met “nieuwe spoedeisende
hulpvragen” (tabel 2) horen eigenlijk niet op een SEH
thuis. Echter komen deze patiënten wel en voor hen is
de vraag spoedeisend. Al deze patiënten moesten alle
stappen doorlopen en dit leidde tot lange wachttijden
(immers werden deze hulpvragen volgens het MTS als
niet spoedeisend gezien). Door een route te kiezen die
buiten het proces van de SEH om gaat, kunnen deze
patiënten gezien en behandeld worden. Afspraken zijn
Tabel 2: Nieuwe spoedeisende hulpvragen
“Ik weet uit ervaring dat ik opgenomen moet worden bij deze klacht,”
“Ik ben gebeld over afwijkende labuitslagen,”
“Ik heb koorts na mijn chemotherapie,”
“Ik kom vanuit de poli voor aanvullend onderzoek en opname,”
“Ik kom voor een complicatie na een operatie,”
”Ik kom voor een medische verklaring,”
“Ik kom voor een controle afspraak,”
“Ik kom voor een prikaccident,”
“Ik kom omdat de specialist zei dat ik bij vragen naar de SEH moet,”
“Ik kom omdat de politie/EHBO zegt dat ik het hier moet laten nakijken.”
gemaakt om bepaalde ziektebeelden op zeer protocollaire
wijze te behandelen. Bijvoorbeeld patiënten met
een diep veneuze trombose, postoperatieve complicaties,
controle van buikklachten, prikaccidenten of
koorts na chemotherapie. Patiënten werden op een
vooraf afgesproken tijdstip gezien door de dienstdoende
specialist in een behandelkamer (voorheen een
wachtkamer).
De resultaten van doorlooptijden staan in figuur 1 en 2.
De gemiddelde doorlooptijd van de laag complexe
zorg was in de eerste 7 maanden van 2010 93 minuten
(n=7.447). In de eerste 7 maanden van 2011 was dat
69 minuten (n=6.970). Op een patiënten aanbod van
40.000 per jaar, waarvan 52% laag complex is, kunnen
20.800 × 24 = 499.200 minuten (=8.320 uur =
347 dagen) worden bespaard. De doorlooptijd van de
hoog complexe zorg daalde van 149 naar 143 minuten.
(19.200 patiënten × 6 minuten tijdswinst = 115.200
minuten = 1.920 uur = 80 dagen). In totaal een tijdsbesparing
van 427 dagen!
Discussie
Eliyahu M. Goldratt (1948) introduceerde in 1984 zijn
“theory of constraints” of “de beperkingentheorie” die
hij in de jaren daarna in verschillende boeken uitwerkte
naar allerlei vakgebieden, onder andere ICT, projectmanagement
en marketing 1-3 . Managers kijken te vaak »
nederlands tijdschrift voor heelkunde - jaargang 20 - nummer 9 - december 2011 351