Kenmerke van die Vernuwing soos gevind in Andre P Brink se ...

4. Die Sestigers
Volgens Brink (1967: 15) in Van Coller et al. (1998: 54) “dui die begrip ‘Sestiger’ op ’n skrywer wie
se werk behoort tot die beduidendste wat in die huidige dekade in Afrikaans voortgebring word […] In
’n enger sin […] dui dit op skrywers wat verbonde was aan die kwartaalblad van die literêre avant-
garde, Sestiger […]”.
Andre P. Brink word baiekeer beskou as die woordvoerder van die Sestigers. Volgens Grove en
Nienaber (1973: 118) het sommige van die Sestigers, soos Jan Rabie, Etienne Leroux en Bartho Smit,
reeds in die vyftiger jare al van hul werke bekend gestel. Die jonger figure van die Sestigers was
Andre P. Brink, Chris Barnard en Breyten Breytenbach, omdat hulle eers later by die groep aangesluit
het.
Wat die styl van die Sestigers betref, som Brink (1967: 13) in Van Coller et al. (1998: 56) “die drie
hoofaspekte van die vernuwingsproses op as: ’n uitgaan van die relatiewe – en nie die absolute nie –
as romangegewe; ’n inborende ontginning van alle aspekte van die romanstruktuur; en, spesifiek, die
hantering van tyd as aktiewe struktuurfaktor.” Verder is Van Coller et al. (1998: 57) van mening dat
“(B)aie van hierdie Sestigerromans selfrefleksief ingestel was: daar is geskryf óór die skrywer en die
skryfproses en die roman self word die tema van die roman (Miskien nooit, 18-44).”
6