Die Kerkblad Junie 2011.indd - CJBF

More documents

Recommendations

Info

edaksioneel is en dat daar nie nog iets ontbreek nie. Wanneer ’n baba gebore is, besit hy alle liggaamsdele, al is dit nog nie ontwikkel en volgroeid nie. Niemand sal kan sê dat die baba nie volledig mens is net omdat die armpies dun is of die verstandelike vermoëns nog nie ontwikkel is nie. Die betekenis van veilige bewaring Die derde betekenis van verseël dui op veilige bewaring met die oog op die toekoms. Die verseëling met die Heilige Gees verdryf al die vrese vir die toekoms. Die gelowige kan hom onder alle omstandighede veilig voel by God. Die Gees, waarmee jy verseël word, is tewens ’n onderpand, ’n waarborg. Dit dui op ’n eerste termyn van betaling, waardeur die verkryging van die hele bedrag gewaarborg word. In Efesiërs 1:15 lees ons: “... verseël is met die Heilige Gees van die belofte, wat die onderpand is van ons erfdeel om sy eiendom te verlos tot lof van sy heerlikheid” (1953-vertaling). Die volle erfenis sal eenmaal uitgekeer word. Maar as eerste termyn ontvang ons die gawe van die Heilige Gees. Efesiërs 1:3-14 is in geheel ’n lofl ied op God se genadewerk in Christus. Prof. W van’t Spijker trek vier konklusies uit die gedagte van die verseëling met die Heilige Gees: ’n Lokale betekenis: Die verseëling met die Heilige Gees geskied slegs in gemeenskap met Christus. Buite Christus is daar geen sekerheid van die verlossing en die ewige lewe nie. ’n Juridiese betekenis: Die enigste eiendomsreg, wat ontwyfelbaar is, is die eiendomsreg wat deur die Heilige Gees kom en wat ons dit in Christus laat verstaan. ’n Etiese betekenis: Die verseëling met die Heilige Gees is nie ’n saak van aanskouing nie, maar van lewe. Dit gaan dus om die gelowige se lewe uit Christus. Daar bestaan geen Christelike etiek wat nie in gemeenskap met Christus sy bron vind nie. “Sonder My kan julle niks doen nie” (Joh. 15:5b). ’n Gemeentelike betekenis: Die bewussyn van kindskap, die troos in lewe en in sterwe, bestaan nét in Christus, die Hoof van die kerk en die kerk is sy liggaam. Die Heilige Gees is ’n waarborg Paulus beskryf die Gees hier metafories (as vergelyking) as ’n “deposito of eerste paaiement” wat nie alleen vir die lesers as voorsmaak van die komende heerlikheid moes dien nie, maar ook as waarborg dat hulle reeds die volkome heil van God in Christus deelagtig geword het. Terselfdertyd is dit ’n waarborg dat God ook die uitstaande deel in die toekoms aan hulle sou “uitbetaal”. In Efesiërs 1:3-12 wys die apostel op die versekering wat God aan die gelowiges gee. God gee aan hulle die waarmerk vir die hereniging van alle dinge in Chris tus en om hulle so te verseker van die toekoms (Ef. 1:3-14). Die tydstip van die verseëling Die belangrike vraag is: Op watter tydstip (wanneer) word die ver seë ling met die Heilige Gees ’n werklikheid? Paulus toon aan dat die verseëling nie losstaan van die geloof nie, maar juis onlosmaaklik daarmee verbind is (Ef. 1:13-14). Jesus Christus is eerste verseël Daar moet in gedagte gehou word dat in die Johannes-Evangelie die verseëling in die eerste plek be trekking het op Christus (Joh. 6:27 – “Moenie werk om die spys wat ver gaan nie, maar om die spys wat bly tot in die ewige lewe, wat die Seun van die mens julle sal gee; want Hom het God die Vader verseël”). Die gelowige wat aan Christus behoort, word ook verseël. Let op dat die orde in Efesiërs 1:13- 14: “... nadat julle die woord van die waarheid gehoor het” en “... nadat julle ook geglo het”, ooreen kom met die “toe die waarheid wat aan julle verkondig is” en “... en tot geloof gekom het”. Die verseëling met die Heilige Gees geskied deur die geloof en volg op die geloof. Die Efesiërs het die verseëling met die Heilige Gees ont vang deur die geloof, toe hulle tot geloof gekom het. Toe het God sy seël op hulle gesit. Deur die geloof, toe hulle tot geloof gekom het, die oomblik toe hulle begin glo, word hulle verseël met die Heilige Gees. Aan die “nadat julle ook geglo het” word ’n tydsbepaling gekoppel. Ons hoor die Woord en dan word ons verseël, as geloof in die hart gewerk word. In die tydsaanduiding “nadat julle geglo het” het ons te maak met ’n koïnsidente deelwoord, waarmee gelyktydigheid of ooreenstemming van gebeure aangegee word. Die kom tot die geloof en die verseëling met die Heilige Gees van die belofte vind koïnsident, gelyktydig, plaas. Dit beteken dat verseëling nie ’n eks tra is na die geloof nie, maar dat dié twee, geloof en verseëling, saamval. Daar is ’n onverbreeklike verband tussen geloof en verseëling. Die “nadat” word in oorsaaklike sin verstaan. Waar die geloof kom, daar sit God sy seël in die hart. Daar plaas Hyself sy eiendomsbewys. Efesiërs 1:13 leer dat die geloof direk lei tot die verseëling met die Heilige Gees. Verseëling is: dat die Heilige Gees in die gemeente en aan elke gelowige bevestig wat van God se kant reeds onwankelbaar vas is. CNM 6 DIE KERKBLAD Junie 2011
Die wil van God In geluk of per ongeluk of per toeval nie. Niks die Bybel leer God dat Hy alles werk volgens die raad van sy wil (Ef. 1:11). Niks gebeur per gebeur sonder die wil van God nie. Hierdie feit skep vir die gelowige baie vrae wat nie so maklik is om te antwoord nie: Indien God alles vooraf besluit het en alle dinge gebeur soos Hy wil, is dit dan nie logies dat God die sonde ook gewil het en daarom die sonde uitgedink het nie? God se wil, wat ewig en goed is, kan mos nie inhou dat die gelowige baie pyn en leed sal deurmaak nie, want dan beteken dit dat God doelbewus die lyding oor die mens bring? Al die oorloë, moorde, menseslagtings, marteling, vervolging … is dit presies so in die wil van God vooraf besluit? Indien wel, hoe rym dit met God se liefde en erbarming? Indien God se wil van ewigheid af vasstaan en fi naal klaar oor alles besluit is, wat help dit dat ek my oor dinge inspan? Ek kan niks daaraan doen nie, want God het mos klaar besluit! Moet ek my eie verantwoordelikheid dus maar vergeet en my nie bekommer en besorg maak oor die dinge van my lewe nie? Elkeen sal nog tientalle vrae kan byvoeg. Vanself, in sy eie vermoë, sal die mens dié dinge nie verstaan nie. Daarom sal ons oor die saak moet praat met die vinger in die Woord van God, waar die antwoorde opgeskryf is. Die begrip “wil van God” Die begrip die wil van God (Jes. 53:10; Fil. 2:13) word in die Bybel ook op ander maniere genoem. In die Bybel lees ons van: die raad van God (Ef. 1:11); die planne van die Here (Ps. 33:11); die besluite van God (Jes. 14:27; Ps. 33:11); die voorneme van God (Ef. 3:11); sy genadige bedoeling (Matt. 11:26); sy genadige beskikking (Ef. 1:5). Die verskillende begrippe wil een saak omskryf: Alles wat God doen, is volkome doelgerig en goed beplan. God hoofartikel weet presies wat Hy wil, omdat Hy vooraf daaroor besluit het. In noukeurige ooreenstemming met sy wil voer God sy beplanning in die loop van die tyd uit. God weet wat Hy doen, want agter al sy werke sit sy ewige Goddelike besluit. Ons sing mos: Die HEER se raad word nooit gekeer nie; Dit sal bestaan in ewigheid. Teen sy besluit is geen verweer nie; bestendig duur dit vir altyd . (Ps. 33:6). God se plan is nie willekeur nie, maar doelgerig Wat God doen, is nie die outomatiese gebeure van ’n willose wese nie. God se optrede is beplan en doelgerig. Die ganse skepping, met alles wat gebeur in tyd en ewigheid, is vooraf deur God besluit. Soos God is, so sal sy besluite ook wees. Daarom is die besluite van die ewige God ook ewige besluite (Ef. 1:4; 3:11; 1 Pet. 1:20; Openb. 13:8; 2 Tim. 1:9; Jer. 31:3). Die wêreldgeskiedenis verloop volgens ’n voorafopgestelde program, sodat elke vorm van willekeur of toeval uitgesluit word. Die wil van God beheers nie alleen die ryk van die natuur nie, maar ook die genade. Die skepping en herskepping geskied na die wil van God: Die wil van konings staan onder die gesag van God (Spr. 21:1). Deur sy wil word mense gebore en bestaan hulle (Jak. 1:18). God het die geheimenis van sy wil bekend gemaak (Ef. 1:9). God se wil nie sonder orde en koers nie Wat God besluit, gebeur. In alles wat God besluit, laat Hy Hom deur niks beïnvloed nie. God se heilsplan kom op uit sy welbehae en rus in God se soewereiniteit en vry mag. God se plan is vasgestel ná goddelike oorleg en besinning in sy heilige Raad. So gesien, is God se voorneme ’n besluit. Dit is ’n vaste bepaling waaruit alles voortkom, ook die geskiedenis. Dit is nie iemand anders se besluit of wil nie. God het nie alleen die einddoel bepaal nie, Hy het ook die middele en die weë bepaal om die einddoel te bereik. Hierdie plan van God is vas en seker. Dit word uitgevoer – presies net Junie 2011 DIE KERKBLAD 7
Page 2 and 3: JAARGANG 114 114, NO NO. 3247 - JUN
Page 4 and 5: iewe briewe Geluk met pragtige publ
Page 6 and 7: uit die Woord U merk dat vanaf Gene
Page 10 and 11: hoofartikel so. Die Here, die Almag
Page 12 and 13: andpunt politieke stelsel vasgevang
Page 14 and 15: fokusartikel die sonde ruimte vir G
Page 16 and 17: fokusartikel Die owerheid as Ds. SA
Page 18 and 19: fokusartikel Ds. DF (Francois) Mull
Page 20 and 21: fokusartikel Die owerheid in Dr. HF
Page 22 and 23: fokusartikel Ds. Cassie Aucamp (Ger
Page 24 and 25: fokusartikel Die verhouding waarbin
Page 26 and 27: diskussie-artikel God se een kerk e
Page 28 and 29: diskussie-artikel die moontlikheid
Page 30 and 31: diskussie-artikel in enige situasie
Page 32 and 33: geskiedenis bedek met riet of pale.
Page 34 and 35: geskiedenis Die kerkgebou van GK Be
Page 36 and 37: van oraloor Dr. Kwena Semenya deel
Page 38 and 39: van oraloor spiere. Liggaamskrag é
Page 40 and 41: van oraloor hul in Huis Eikelaan ge
Page 42 and 43: Teologiese Skool 5. Die volgende st
Page 44 and 45: predikant van Phahameng/Emmanuel/Bo
Page 46 and 47: kleinADVERTENSIES Die Bemarkingsafd
Page 48 and 49: kleinADVERTENSIES speler. Slaapplek
Page 50: laastens God sluit die deur In die

Die Kerkblad Junie 2011.indd - CJBF

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?