Die Kerkblad Junie 2011.indd - CJBF

edaksioneel
is en dat daar nie nog iets ontbreek nie. Wanneer ’n baba gebore is, besit hy
alle liggaamsdele, al is dit nog nie ontwikkel en volgroeid nie. Niemand sal
kan sê dat die baba nie volledig mens is net omdat die armpies dun is of die
verstandelike vermoëns nog nie ontwikkel is nie.
Die betekenis van veilige bewaring
Die derde betekenis van verseël dui op veilige bewaring met die oog op
die toekoms. Die verseëling met die Heilige Gees verdryf al die vrese vir die
toekoms. Die gelowige kan hom onder alle omstandighede veilig voel by God.
Die Gees, waarmee jy verseël word, is tewens ’n onderpand, ’n waarborg. Dit dui
op ’n eerste termyn van betaling, waardeur die verkryging van die hele bedrag
gewaarborg word. In Efesiërs 1:15 lees ons: “... verseël is met die Heilige Gees van
die belofte, wat die onderpand is van ons erfdeel om sy eiendom te verlos tot lof van sy
heerlikheid” (1953-vertaling). Die volle erfenis sal eenmaal uitgekeer word. Maar
as eerste termyn ontvang ons die gawe van die Heilige Gees. Efesiërs 1:3-14 is
in geheel ’n lofl ied op God se genadewerk in Christus. Prof. W van’t Spijker trek
vier konklusies uit die gedagte van die verseëling met die Heilige Gees:
’n Lokale betekenis:
Die verseëling met die Heilige Gees geskied slegs in
gemeenskap met Christus. Buite Christus is daar geen sekerheid van die
verlossing en die ewige lewe nie.
’n Juridiese betekenis:
Die enigste eiendomsreg, wat ontwyfelbaar is, is die
eiendomsreg wat deur die Heilige Gees kom en wat ons dit in Christus laat
verstaan.
’n Etiese betekenis:
Die verseëling met die Heilige Gees is nie ’n saak van
aanskouing nie, maar van lewe. Dit gaan dus om die gelowige se lewe
uit Christus. Daar bestaan geen Christelike etiek wat nie in gemeenskap
met Christus sy bron vind nie. “Sonder My kan julle niks doen nie” (Joh.
15:5b).
’n Gemeentelike betekenis:
Die bewussyn van kindskap, die troos in lewe en
in sterwe, bestaan nét in Christus, die Hoof van die kerk en die kerk is sy
liggaam.
Die Heilige Gees is ’n waarborg
Paulus beskryf die Gees hier metafories (as vergelyking) as ’n “deposito of
eerste paaiement” wat nie alleen vir die lesers as voorsmaak van die komende
heerlikheid moes dien nie, maar ook as waarborg dat hulle reeds die volkome heil
van God in Christus deelagtig geword het. Terselfdertyd is dit ’n waarborg dat
God ook die uitstaande deel in die toekoms aan hulle sou “uitbetaal”. In Efesiërs
1:3-12 wys die apostel op die versekering wat God aan die gelowiges gee. God
gee aan hulle die waarmerk vir die hereniging van alle dinge in Chris tus en om
hulle so te verseker van die toekoms (Ef. 1:3-14).
Die tydstip van die verseëling
Die belangrike vraag is: Op watter tydstip (wanneer) word die ver seë ling met
die Heilige Gees ’n werklikheid? Paulus toon aan dat die verseëling nie losstaan
van die geloof nie, maar juis onlosmaaklik daarmee verbind is (Ef. 1:13-14).
Jesus Christus is eerste verseël
Daar moet in gedagte gehou word dat in die Johannes-Evangelie die verseëling
in die eerste plek be trekking het op
Christus (Joh. 6:27 – “Moenie werk
om die spys wat ver gaan nie, maar om
die spys wat bly tot in die ewige lewe,
wat die Seun van die mens julle sal gee;
want Hom het God die Vader verseël”).
Die gelowige wat aan Christus behoort,
word ook verseël.
Let op dat die orde in Efesiërs 1:13-
14: “... nadat julle die woord van die
waarheid gehoor het” en “... nadat julle
ook geglo het”, ooreen kom met die “toe
die waarheid wat aan julle verkondig
is” en “... en tot geloof gekom het”. Die
verseëling met die Heilige Gees geskied
deur die geloof en volg op die geloof.
Die Efesiërs het die verseëling met die
Heilige Gees ont vang deur die geloof,
toe hulle tot geloof gekom het. Toe het
God sy seël op hulle gesit. Deur die
geloof, toe hulle tot geloof gekom het,
die oomblik toe hulle begin glo, word
hulle verseël met die Heilige Gees. Aan
die “nadat julle ook geglo het” word ’n
tydsbepaling gekoppel. Ons hoor die
Woord en dan word ons verseël, as
geloof in die hart gewerk word. In die
tydsaanduiding “nadat julle geglo het”
het ons te maak met ’n koïnsidente
deelwoord, waarmee gelyktydigheid of
ooreenstemming van gebeure aangegee
word. Die kom tot die geloof en die
verseëling met die Heilige Gees van die
belofte vind koïnsident, gelyktydig,
plaas. Dit beteken dat verseëling nie
’n eks tra is na die geloof nie, maar dat
dié twee, geloof en verseëling, saamval.
Daar is ’n onverbreeklike verband
tussen geloof en verseëling. Die
“nadat” word in oorsaaklike sin verstaan.
Waar die geloof kom, daar sit
God sy seël in die hart. Daar plaas
Hyself sy eiendomsbewys.
Efesiërs 1:13 leer dat die geloof direk
lei tot die verseëling met die Heilige Gees.
Verseëling is: dat die Heilige Gees in
die gemeente en aan elke gelowige bevestig
wat van God se kant reeds onwankelbaar
vas is. CNM
6 DIE KERKBLAD Junie 2011