Die Kerkblad Junie 2011.indd - CJBF

so ondermyn soos huigelary en valse godsdiens. Indien
enige owerheid mense dwing om ’n sekere godsdiens aan
te hang, werk dit huigelary in die hand.
Kate Middleton, wat teen hierdie artikel se beoogde
publikasiedatum DV met prins William van Engeland
getroud sal wees, het onlangs stil-stil ’n Anglikaan geword.
Ek ken haar geensins persoonlik nie, ek weet ook
nie watter godsdiens sy vantevore aangehang het nie, ek
kan en wil en mag nie ’n oordeel oor haar motiewe uitspreek
nie – maar haar optrede lyk verdag.
In dieselfde asem is daar ook mense wat op grond van
iets soos hulle kerklidmaatskap op sekere poste of posisies
aanspraak maak: “Stem vir my, want ek is ’n Christen.”
“Net mense van die regte kerk/godsdiens kan in hierdie
de partement aangestel word.”
Die liefdesgebod
Waaroor gaan godsdiens ten diepste? Wat eis die
Here in die eerste plek van alle mense? Nie bloot gehoorsaamheid
nie, maar liefde. Hy eis dat élke mens Hóm sál
liéfhê. Geen mens of owerheid kan iemand egter dwing
om die Hére liéf te hê nie.
Toerekeningsvatbaarheid in beginsel en praktyk
Uit die Bybel is dit duidelik dat die Here rekening
hou met mense se kennis en omstandighede. Jesus sê
by voorbeeld vir die inwoners van Kapernaum dat dit
met die oordeelsdag vir Sodom draagliker sal wees as vir
hulle, omdat hulle Hom gesien het en hulle nie bekeer
het nie (Matt. 11:21-24). Toerekeningsvatbaarheid speel
’n rol ten opsigte van owerheidspersone sowel as burgers.
Indien ons owerheid sou besluit om die Christelike geloof
aan te hang, op grond waarvan sal daar in die praktyk
be sluit word wie Christene is en wie nie? Waar en hoe
gaan die streep getrek word? Moet Jehova-getuies ook as
Christene beskou word? En Rooms-Katolieke? Hoe gaan
’n mens van ’n staatsamptenaar, wat nie noodwendig
die geestelike onderskeidingsvermoë het nie, verwag om
sulke beslissings te maak?
Nou maar wat sê ek dan ...?
Ons is werklik in ’n bevoorregte posisie in Suid-Afrika
wat godsdiensvryheid betref. Ons grondwet gee ons die
wetlike reg om die Here vryelik te dien. Ons grondwet
dwing niemand egter om die Here te dien nie. Indien
die owerheid enigiemand hiertoe sou probeer dwing, of
Christene weens ons geloof ten koste van ander sou bevoordeel,
sal dit nie alleen teen die grondwet wees nie,
fokusartikel
maar huigelary en valse godsdiens bevorder en skade in
die Koninkryk doen.
Daar is werk. Dringend en baie!
Die feit dat elkeen in Suid-Afrika vry is om die godsdiens
van sy keuse aan te hang en sy oortuigings vryelik
te verkondig, hou ernstige gevaar in. Die owerheid kan
die bose nie wetlik verhoed om leuens en dwaalleer te
verkondig en mense te mislei nie. Dit maak dit egter soveel
te meer dringend noodsaaklik dat dié van ons wat die
Here ken, die evangelie tydig en ontydig sal verkondig.
Ons moet elkeen tot geloof en bekering oproep.
“Oorlewing van die sterkste, a la Charles Darwin”?
As ’n soort onpartydige skeidsregter het die owerheid
die plig om toe te sien dat die “speelveld vir almal gelyk
is”, maar sonder om self as ’n speler deel te neem. En
dit is tog al wat ons as Christene vra – dat die kerk ook
net toegelaat moet word om kerk te kan wees. Óns weet
tog dat Christus regeer en dat niemand teen die Gees
bestand is nie. Gee ons net die ruimte om die Woord te
kan verkondig.
Sekularisme
Sekularisme is die grootste gevaar wat ons Christelike
geloof sowel as ons vrye beoefening daarvan bedreig.
Sekularisme dra die gedagte dat daar sekere dele van die
lewe is wat niks met godsdiens te make het nie. “Godsdiens
hoort nie in die openbaar nie. Dis iets privaat.” In Amerika
het hierdie houding al daarop uitgeloop dat mense klagtes
teen kersversierings in winkels ingedien het, omdat die
versierings die Christelike godsdiens in die openbaar sou
bevoordeel. Op hierdie punt help ons grondwet ons egter
deur uitdruklik te bepaal dat godsdiens in die openbaar
be oe fen mag word. In die regspraak gebeur dit egter al
hoe meer dat die owerhede alle godsdienstige waardes
een kant toe wil skuif (dink aan aborsie).
Sekularisme bedreig nie alleen die Christelike geloof nie.
Ironies sukkel selfs die Islam met sekularisme – Moslems
wat net in naam Moslems is. Die rede hiervoor is dat
se ku la risme nie maar net ’n lewenshouding is nie, maar
eintlik nog ’n godsdiens. Deurdat sekularisme egter nie as
godsdiens gesien word nie, word sekularistiese argumente
op die tafel toegelaat wanneer die ander godsdienstige argumente
vir eers eenkant toe geskuif word.
Dank die Here vir die godsdiensvryheid wat ons het en
be nut dit vir sy Koninkryk. Bid, want die werk wag. DK
Junie 2011 DIE KERKBLAD 17