CLARENCE VERNON VISAGIE

tradisioneel beoordeel is as te ‘persoonlik’, ‘idiosinkraties’ of ‘te sag’. Hierdie
34
negatiwiteite jeens ‘persoonlike data’ oor die lewe en werk van onderwysers in empiriese
studies, het geïmpliseer dat hul ‘stemme’ vernalatig is. Voorbeelde van hierdie
‘vernalatigde stemme’ betreffende ‘onderwyser-subjektiwiteite’, is reeds uitgewys in
analitiese modelle wat geassosieer word met vooruit kartering. Die skaduwee-agtigheid
waarmee onderwysers gereduseer was, belemmer navorsers dus in hul effektiewe en
volledige fokus op die lewe en werk van onderwysers. Goodson (1991:146) stel hieroor
vrae in terme van hoe besondere stadiums in die lewe en werk van onderwysers in die
algemeen, hul professionele lewe en werk in besonder affekteer.
Biografiese studies oor die lewe en werk van onderwysers ooreenkomstig die biografiese-
analitiese raam van Goodson (1991, 1996), bring twee belangrike fassette na vore vir ’n
dieper konseptualisering daarvan in my studie. Eerstens gaan ek konseptualiseer oor die
professionele en pedagogiese identiteite van onderwysers, veral met verwysing na hul
opleiding as onderwysers. Tweedens gaan ek konseptualiseer oor die diepste ontologiese
identiteitsbasis van onderwysers.
2.2.2 Professionele en pedagogiese identiteite
Carlgren (1999:43-44) onderskei die professionele kennis van onderwysers in drie
kategorieë. Eerstens verwys professionele kennis (profesionaliteite) na die professionele
kennis waarmee onderwysers ‘opgelei’ is om hulself in skole te organiseer. Tweedens
verwys professionalisering (professionele outonomie) na die proses waarvolgens die
‘onderwys-beroep’ ’n professie is. Dit behels die professionele beheer of outonomie wat