CLARENCE VERNON VISAGIE

31
Giddens (1991:35-108;70-75) voorsien ’n analitiese lense waarvolgens deurgedring kan
word tot op ’n dieper verstaan van die innerlike selfbegrip van onderwysers, bekend as
‘self-identiteite’ en ‘biografiese analise’. Hierdie analitiese lense kan in verband met die
implementeringsmodel van terugwerkende kartering gebring word. Daarvolgens kan die
implementering-analiseerder in staat gestel word om ’n analise te doen van die
institusionele gedrag en stem-identiteite van onderwysers. Die ‘self’ word hiervolgens
geïnterpreteer as ’n ‘refleksiewe projek’ waarvoor ’n indiwiduele implementeerder
verantwoordelik is. Die selfbegrip van ’n onderwyser word dus geïnterpreteer as ’n
inklusiewe en fundamentele doel om die identiteitsbasisse van onderwysers-as-
implementeerders te verstaan. Goodson (1996:2-6) voorsien ’n analitiese lens
waarvolgens gefokus kan word op onderwyser-biografieë in skole, wat behels om ’n
‘biografiese analise’ te doen oor hul lewe en werk, en dit vereis empiriese studies.
Terugwerkende kartering stel dus ’n empiriese navorser in staat om te fokus op die
selfbegrip van onderwysers, waarvolgens tot hul identiteitsbasis soos in hul biografieë
vergestalt, deurgedring kan word.
2.2 Die professionele en pedagogiese identiteitsbasis van onderwysers
In hierdie afdeling konseptualiseer ek oor die professionele en pedagogiese identiteite van
onderwysers in drie domeinde, naamlik (1) biografieë van onderwysers; (2) hul
professionele en pedagogiese identiteite, en (3) die identiteitsbasis van onderwysers.