CLARENCE VERNON VISAGIE
CLARENCE VERNON VISAGIE CLARENCE VERNON VISAGIE
23 gevolge vir implementeerders. Die implementeringsmodel van vooruit kartering bevat gebreke as ’n analitiese benadering tot kurrikulum-implementeringstudies. Die rede hiervoor is omdat die stem-identiteite van implementeerders in mikro-skoolvlakke, deur agente in hoër hiërargiese vlakke ‘beheer’ word. Apple (1993:15) waarsku dat ’n ideologie’ van die staat deel kan word van die populêre bewussyn van ondergeskikte of gemarginaliseerde klasse in sosio-kulturele kontekste. Die potensiaal ontstaan dat gemarginaliseerde onderwysers in hul skoolkontekste, die ‘politieke ideologie’ van die staat ‘natuurlik’ en vanselfsprekend’ in skole kan aanvaar. Foucault 7 (aangehaal deur Mitchell, 1994:177) verwys na die konsep ‘polities-totalitarisme’, waar die klem geplaas word op agente in hoër hiërargiese vlakke, wat agente in ondergeskikte posisies beheer (reguleer). ‘Polities-totalitaristiese benaderinge’ reduseer die mens (onderwyser) dus tot ’n tipe ‘objek’, waarvolgens die hegemonie van dominante groepe deel kan word van die ‘alledaagse lewe’ van die mens. Mitchell (1994:174-183) gebruik die idees van Foucault, bekend as ‘politieke beheermeganismes’, as ’n verduidelikende raamwerk oor hoe staatsagente mense in sosiale instellings beheer. Voorbeelde van hierdie beheer is die oordrewe klem op wetgewing, beleid, administrasie, reëls en ander tegnieke van politieke en ideologiese beheer. Die ‘gehoorsame subjek’ (reaktiewe onderwyser) word deur veelvuldige ‘dissiplinêre meganismes’ beheer en beperk. Foucault (Mitchell,1994: 174-183) druk hierdie beperkinge met verwysing na implementeerders, uit as ‘tegniese rasionaliteite’, terwyl Goodson (1996:8) hierna verwys as ’n ‘instrumentalistiese siening’ van 7 Die navorsing oor Foucault word in hierdie tesis deur ander outeurs aangehaal. Werke van Foucault is moeilik om direk te verstaan, en benodig kundigheid op sy terrein. Die doel van my tesis is nie om hierdie gesofistikeerde denker se denke te probeer ontleed nie.
24 onderwysers. Beide konsepte verwys na onderwysers wat gereduseer word tot ‘objekte’ en ‘reaktiewe agente’, wat gemanipuleer word deur instrumente (tegnieke en tegniese prosedure) van die staat. Danaher, Schirato en Webb (2000:xii ;83) redeneer dat die burger (onderwyser) van ’n land binne die raamwerk van die staat se ‘regulerende meganisme’, opgelei word om hul eie verdrukkende gedrag te reguleer. ’n Staatsbeheerde model met sy hiërargiese regulering van implementeringstelsels, kan dus die selfbegrip van onderwyser in praktiese skoolkontekste benadeel (Danaher, et al. 2000:83; Giddens, 1991:179; Goodson, 1996:8; Mitchell, 1994:174). ‘Morele regulering’ word gebruik as ’n projek om die dominante orde te ‘normaliseer’ en te ‘vernatuurlik’, waarmee onderwysers ‘instrumente’ word in diens van ’n staatsaparaat. Giddens (1991:149-150) spreek sy kommer uit oor die intensivering van ‘administratiewe beheer’ oor mense in hul instellings, en ‘gehoorsaamheid’ as ’n medium van beheer oor sosiale aktiwiteite wat daarmee saamgaan. Sodoende tree gemarginaliseerde mense op as instrumente en reaktiewe agente, wat slegs in diens kan staan van die dominerende burokratiese en hiërargiese stelsels. Hierteenoor tree ’n fokus op die stem-identiteite van onderwysers na vore as ’n teenvoeter vir ‘tegniese rasionaliteite’ en onderwysers as ‘reaktiewe agente’. Voorts beperk ‘totalitaristiese prosedures’ die indiwiduele vryheid en self-uitdrukking van mense (Mitchell, 1994:177). Dié ‘objektivering’ van die ‘subjek’ (mens, onderwyser) ‘benadeel’ hul ‘rasionaliteite’ (self-uitdrukking). Dus gaan ‘totalitaristiese prosedures’ gepaard met ’n ‘dominante’, gemaskerde vorm van ‘politieke verdukking’ (Seale, Gobo,
- Page 1 and 2: DIE IMPAK VAN ONDERWYSERS SE IDENTI
- Page 3 and 4: ERKENNINGS ii My erkennings en opre
- Page 5 and 6: ABSTRACT This thesis was undertaken
- Page 7 and 8: vi Ek is gebore in ’n verafgeleë
- Page 9 and 10: viii die eerste keer in my akademie
- Page 11 and 12: x ingewerk het. Voorts het ek ’n
- Page 13 and 14: 2.1 Kurrikulum-implementeringsmodel
- Page 15 and 16: 5.1 Algemene beskrywings en opsommi
- Page 17 and 18: 7.1 Die professionele en pedagogies
- Page 19 and 20: Overbergstreek. Inwoners in hierdie
- Page 21 and 22: Suid-Afrika beoefen is, verwant aan
- Page 23 and 24: gedrag terselfdertyd te verstaan me
- Page 25 and 26: Na ons opleiding, is ek en heelwat
- Page 27 and 28: hul sosio-kulturele kontekste verst
- Page 29 and 30: 12 ondersoek, in terme van hoe onde
- Page 31 and 32: 1.6.2 Hoofstuk twee 14 Hierdie hoof
- Page 33 and 34: 16 ooreenkomstig beskrywings van ho
- Page 35 and 36: 1.6.7 Hoofstuk sewe 18 Hoofstuk sew
- Page 37 and 38: eleidvormer. Daarna beweeg dit deur
- Page 39: hul mikro-kontekste te verstaan.
- Page 43 and 44: 26 implementeringsmodelle nie uitge
- Page 45 and 46: implementeerder beskryf is. Die doe
- Page 47 and 48: 30 hiërargiese agente en sosiale n
- Page 49 and 50: 2.2.1 Onderwyser-biografieë Tradis
- Page 51 and 52: tradisioneel beoordeel is as te ‘
- Page 53 and 54: 36 onderwysers vakteorieë benut in
- Page 55 and 56: 38 2.2.3 Identiteitsbasis van onder
- Page 57 and 58: 40 Die analitiese lens van terugwer
- Page 59 and 60: groepe wat hy bestudeer. Aangesien
- Page 61 and 62: 44 Volgens Patton (1990:44) gebruik
- Page 63 and 64: Gevolglik moes ek my eiesoortige su
- Page 65 and 66: evriend was, voordat ek my onderhou
- Page 67 and 68: 50 vanuit bepaalde voorveronderstel
- Page 69 and 70: Die deurlopende poging om my subjek
- Page 71 and 72: 54 sewe bruin skole en drie blanke
- Page 73 and 74: Die eerste stap in klaskamers van o
- Page 75 and 76: 58 implementeringstyle van onderwys
- Page 77 and 78: 60 aangebied dat hulle slegs moet p
- Page 79 and 80: hul ontvang en implementering-ident
- Page 81 and 82: geformuleer ooreenkomstig vier tema
- Page 83 and 84: dieselfde antwoord oplewer wanneer
- Page 85 and 86: 68 HOOFSTUK VIER - KONTEKSTUELE HOO
- Page 87 and 88: in eie reg bestudeer moet word. Kul
- Page 89 and 90: 72 poststrukturalisme van belang. P
23<br />
gevolge vir implementeerders. Die implementeringsmodel van vooruit kartering bevat<br />
gebreke as ’n analitiese benadering tot kurrikulum-implementeringstudies. Die rede<br />
hiervoor is omdat die stem-identiteite van implementeerders in mikro-skoolvlakke, deur<br />
agente in hoër hiërargiese vlakke ‘beheer’ word. Apple (1993:15) waarsku dat ’n<br />
ideologie’ van die staat deel kan word van die populêre bewussyn van ondergeskikte of<br />
gemarginaliseerde klasse in sosio-kulturele kontekste. Die potensiaal ontstaan dat<br />
gemarginaliseerde onderwysers in hul skoolkontekste, die ‘politieke ideologie’ van die<br />
staat ‘natuurlik’ en vanselfsprekend’ in skole kan aanvaar. Foucault 7 (aangehaal deur<br />
Mitchell, 1994:177) verwys na die konsep ‘polities-totalitarisme’, waar die klem geplaas<br />
word op agente in hoër hiërargiese vlakke, wat agente in ondergeskikte posisies beheer<br />
(reguleer). ‘Polities-totalitaristiese benaderinge’ reduseer die mens (onderwyser) dus tot<br />
’n tipe ‘objek’, waarvolgens die hegemonie van dominante groepe deel kan word van die<br />
‘alledaagse lewe’ van die mens.<br />
Mitchell (1994:174-183) gebruik die idees van Foucault, bekend as ‘politieke<br />
beheermeganismes’, as ’n verduidelikende raamwerk oor hoe staatsagente mense in<br />
sosiale instellings beheer. Voorbeelde van hierdie beheer is die oordrewe klem op<br />
wetgewing, beleid, administrasie, reëls en ander tegnieke van politieke en ideologiese<br />
beheer. Die ‘gehoorsame subjek’ (reaktiewe onderwyser) word deur veelvuldige<br />
‘dissiplinêre meganismes’ beheer en beperk. Foucault (Mitchell,1994: 174-183) druk<br />
hierdie beperkinge met verwysing na implementeerders, uit as ‘tegniese rasionaliteite’,<br />
terwyl Goodson (1996:8) hierna verwys as ’n ‘instrumentalistiese siening’ van<br />
7 Die navorsing oor Foucault word in hierdie tesis deur ander outeurs aangehaal. Werke van Foucault is<br />
moeilik om direk te verstaan, en benodig kundigheid op sy terrein. Die doel van my tesis is nie om hierdie<br />
gesofistikeerde denker se denke te probeer ontleed nie.