CLARENCE VERNON VISAGIE

19
HOOFSTUK TWEE: LITERATUUR OORSIG
2.0 Inleiding
Hierdie hoofstuk voorsien ’n konseptuele raamwerk om die professionele en
pedagogiese identiteitsbasis van onderwysers te analiseer. Hierdie analise word gedoen
in verhouding tot hul ontvang en implementering van ’n staatsgedrewe kurrikulum
hervorminge in mikro-skoolkontekste. Dié ondersoek is gelokaliseer in terme van die
gaping wat bestaan tussen ’n kurrikulum-formulering en ’n kurrikulum-implementering
(Bowe & Ball, 1996:273-274; Cross, et al. 2002:171; Dyer, 1999:45-60; Malcolm,
2001:200-239; Subreenduth, 2005:64-74 en Young, 2005:7-9). My studie fokus direk op
kurrikulum-implementeringstudies, en hoe die institusionele gedrag en stem-identiteite
van onderwysers daarin vergestalt. Twee analitiese kurrikulum-implementeringsmodelle
van Richard Elmore (1980:603-616), dien as ’n konseptuele ‘agtergrond’ waarvolgens
onderwyser-ontvang en implementering verstaan kan word. Hierdie twee modelle is
bekend as vooruit kartering en terugwerkende kartering 6 .
2.1 Kurrikulum-implementeringsmodelle
2.1.1 Vooruit kartering
Vooruit kartering word deur Elmore (1980:602) gedefinieer as ’n beleidmaak model
wat begin by die toppunt van die proses, met ’n duidelike bedoeling van die
6 In my studie word vooruit en terugwerkende kartering beoordeel as beleidmaak-modelle wat
beleidmakers op nasionale vlak gebruik om ’n beleid te ontwerp. Ek gebruik hierdie twee modelle as ’n
analitiese raamwerk om onderwysers in my studie te analiseer. Hierdie onderskeiding moet deurgans in my
studie begryp word.