CLARENCE VERNON VISAGIE

240
van K2005. Dit kan behels ’n uitbreiding van die sosiologie van die kurrikulum, soos in
die navorsing van Apple (1990, 1993), McCarthy (2002), Torres en Mitchell (1998),
Shipman (1997), Whitty (1985), en ander navorsers.
Normatiewe teorieë oor die eksistensialisme, rekonstruksionisme (Ornstein &
Hunkins,1993), sowel as interpretatiewe-biografiese, metodologiese studies oor die lewe
en werk van onderwysers (Goodson, 1991, 1996), kan in die Suid-Afrikaanse studies
dieper ontwikkel word. Hierdie teorieë en metodologieë, behoort ’n basis te voorsien vir
die empiriese navorser om vergelykings te doen van sy empiriese resultate met teoretiese
perspektiewe. Daar kan ook ’n uitbreiding gedoen word van die navorsing van Fataar
(2006) oor die samestelling van die K2005-beleid, en die verwantskap daarvan met
diskoersvorming van onderwysers (Fataar, 2005). Voorts kan ’n dieper en meer
uitgebreide empiriese studie gedoen word oor K2005-implementering in Suid-Afrikaanse
kontekste. Hiervolgens kan navorsing soos die van Fataar en Paterson (2002), Harley en
Wedekind (2004), Jansen (1999a), Malcolm (2001), Taylor en Vinjevold (1999),
Subreenduth (2005) en ander verder uitgebrei en ontwikkel.
8.5 Sluitende kommentaar
Kurrikulum-implementeringstudies in sekere verafgeleë gebiede van post-apartheid Suid-
Afrika, het aan my waardevolle insig aangebied in terme van hoe onderwysers in hierdie
gebiede hul lewe en werk interpreteer. Daarvolgens het ek ’n verstaan ontwikkel dat
normatiewe studies oor die lewe en werk van onderwysers, nie geldige en betroubare
inligting kan aanbied vir ’n effektiewe verstaan van onderwysers nie. Met behulp van