CLARENCE VERNON VISAGIE

236
ontvang en implementering. ’n Nuwe benadering tot die opleiding van onderwysers in
die nuwe kurrikulum-innovasie, kan aanbeveel word.
Belangrike kritiek in terme van K2005 infassering, institusionalisering en implementering
soos van toepassing op onderwysers in my studie, is van belang (sien hoofstukke vyf, ses
en sewe). Empiriese navorsers gee te min aandag aan die interpretatiewe raamwerke
waarvolgens onderwysers substantief hul werk verstaan (Goodson,1996:2-3).
Daarvolgens kan die opleiding van onderwysers nie net bestaan uit die aanbied van
‘professionele’tegniese kennis’ aan passiewe onderwysers nie. Interpretatiewe studies
moet eerder fokus op die diepste gevoelens en ervaring van mense in hul kontekste (Terre
Blanche & Kelly, 2002). Dit beteken dat ’n verstaan van die bestaande professionele en
pedagogiese biografie van onderwysers, in ag geneem moet word alvorens prosesse van
opleiding in aanvang neem. K2005-opleiding moet dus sy vertrekpunt stel in die inwin
van empiriese data oor die lewe en werk van onderwysers. Dit moet opgevolg word met
implementeringstrategieë wat vir onderwysers ontwikkel word.
8.3 Lesse wat geleer is met betrekking tot K2005
Die infassering van ’n kurrikulum-innovasie in post-apartheid skole, vereis ’n deegliker
‘opname’ oor vorige pedagogiese praktyke (sien hoofstuk vier). Dit behoort opgevolg te
word met noukeurige kontekstuele en empiriese studies, waarin die stem-diskoerse
(kulturele diskoerse, praktiese bewussyn) en stem-identiteite (self-regulering, refleksiewe
bewussyn) aangehoor word. Gevolglik word die kurrikulum-implementeringsmodel van
terugwerkende kartering, noukeuriger in oënskou geneem in verband met lesse wat geleer