CLARENCE VERNON VISAGIE

212
Die vier onderwysers in my steekproef, het tydens my onderhoudsessies redelik
‘aggressief’ of ‘ontkennend’ op vrae gereageer, veral indien dit ’n bedreiging was
vir hul diepste ontologiese selfesteem en selfvertroue (sien afdelings 6.1 en 6.2).
Voorbeelde daarvan is ’n blanke onderwyser wat meen dat die kind getug moet word
volgens Bybelse riglyne, terwyl nog een blanke onderwyser ontnugter was oor die swart
karakters wat in handboeke teenwoordig is en hulle vervreem van hul vorige kulturele
identiteite. Hier was geloof en ras-identiteite waarin hierdie onderwysers in hul
kinderjare geïdentifiseer het, steeds oorheersende diskoerse in hul identiteite met
betrekking tot K2005. Dit bevestig dat hierdie twee blankes veral ‘polities-negatief’ op
K2005 gerespondeer het, veral weens die feit dat hierdie kurrikulum ontvang word vanaf
’n swart regering met ‘andersoortige waardestelsels’.
K2005 was dus in konflik met die diepste ontologiese identiteitsbasis en waardestelsels
van hierdie twee blanke onderwysers. In afdeling 6.2.1 word beskryf hoedat een blanke
onderwyser na swartmense verwys as ‘hulle’. Dieselfde onderwyser noem dat sy glad nie
met die ‘nuwe’ kurrikulum kan identifiseer nie. Beide blanke onderwysers meen dat
hulle in die apartheidsera nie van ander rasse en hul probleme bewus was nie. Gevolglik
respondeer hierdie twee blanke onderwysers nie gunstig op die nuwe ‘swart ‘ regering en
die nuwe K2005-beleid nie. Hierdie is ’n verdere aanduiding hoedat dieperliggende
identiteit-kwessies soos ras, klas, geloof en geslag (identiteits-basis), in verhouding staan
tot die professionele en pedagogiese identiteite waarmee onderwysers op ’n kurrikulum
innovasie sal reageer. Met behulp van hierdie diep professionele en pedagogiese
identiteitsbasis, was hierdie twee blanke onderwysers geposisioneer in hul
onderhandelinge met K2005. Hall (2001) redeneer dat diskoerse betekenisse van die