CLARENCE VERNON VISAGIE

201
biografie van dié vier onderwysers ingebed is, en bestaan uit identiteitmerkers soos ras,
klas, geloof en geslag (sien hoofstuk ses). Daarvolgens was die professionele en
pedagogiese diskoerse waarmee hierdie onderwysers op K2005 gerespondeer het,
opgebou en saamgestel.
Die voorafgaande stellings ondersteun argumente van Goodson (1996), naamlik dat die
lewe en werk van onderwysers nie as twee afsonderlike entiteite funksioneer nie, maar as
’n eenheid binne die biografiese verhaal van onderwysers vorm aangeneem. Hierdie
argument impliseer dat die apartheidsgedrewe interpretasie van Fundamentele
Pedagogiek ‘onvoldoende’ is om die lewe en werk van onderwysers volledig te verstaan,
soos reeds bevestig in Malcolm (2001), asook Taylor & Vinjevold (1999). Voorts
behoort die rekonstruksionistiese benadering tot kurrikulum-implementering van Ornstein
& Hunkins (1993), deel te word van kurrikulum-implementeringstudies in die Suid-
Afrikaanse onderwyslandskap. Dit sou impliseer om noukeuriger studies aan te pak oor
die impak van sosio-kulturele kontekste op die identiteitsvorming en identiteitsbasis van
onderwysers in post-apartheid Suid-Afrika. Gevolglik moet onderwysers toegerus word
om die verwantskap tussen skoolkennis en kennis vanuit die sosio-kulturele wêreld van
kinders, te begryp.
7.2 Die identiteitsbasis van onderwysers
Ek het in die vorige afdeling hoofsaaklik my observasie-data (afdeling 7.1, sien ook
hoofstuk vyf), uitgelig hoedat onderwysers met hul professionele en pedagogiese gedrag,
‘bewustelik’ of ‘onbewustelik’, vorige dominante professionele en pedagogiese diskoers-