CLARENCE VERNON VISAGIE

200
gehou met sosiale beheer, en ’n departementele eis vir lojaliteite en onderdanigheid
(Chisholm, 1999). Voorts was die beheer oor die kurrikulum en assesseringspraktyke
burokraties bepaal, en onderwysers het daarin nie seggenskap gehad nie. Wanneer mense
nie seggenskap in publieke instellings besit nie, bestaan daar dominasie en beheer van
mense (Fataar, 2005:26). Die verskil van ’n beheer oor bruin skole in die apartheidsera,
is dat onderwysers in hierdie skole met minder materiële bronne moes gewerk het in
vergelyking met blanke skole (Taylor & Vinjevold, 1999). Teen hierdie agtergrond kan
die aannames gemaak word dat die ‘pedagogiese’ identiteitsbasis van die twee blanke
onderwysers in die apartheidsera stewiger ontwikkel het in vergelyking met die twee
bruin onderwysers. In my studie word aanvaar dat hierdie verskille, verskillende
invloede uitgeoefen het op die manier waarop hierdie vier onderwysers K2005 in hul
skoolpraktyke ontvang en implementeer.
My opsomming in terme van die opleiding van blanke en bruin onderwysers, is dat
hierdie vier onderwysers opgelei is met ’n apartheidsgedrewe interpretasie van die
Fundamentele Pedagogiek. Daarvolgens is hul professionele en pedagogiese
identiteitsbasis en diskoerse opgebou en vasgelê. Tog is hierdie identiteitsbasis opgebou
uit beide hul sosio-kulturele agtergrond, sowel as hul opleiding as onderwysers, wat ’n
bevestiging is van die empiriese resultate van Goodson (1996). Laasgenoemde bevestig
dat die persoonlike agtergrond en ‘identiteitsbasis’ van onderwysers belangrike
bestanddele is van hul lewe en werk. Op die basis van hierdie diskoers-vorming van
onderwysers in die apartheidsgedrewe Fundamentele Pedagogiek, bestaan daar dus
belangriker onderliggende bestanddele wat die lewe en werk van onderwysers affekteer.
In my studie aanvaar ek dat hierdie bestanddele diep in die persoonlike vorming en