CLARENCE VERNON VISAGIE

197
Een bruin onderwyser het aan ’n opleidingskollege as ’n onderwys-student studeer, en die
ander aan ’n universiteit (sien hoofstuk ses). Die opleiding van dié onderwyser aan ’n
opleidingskollege, het plaasgevind ooreenkomstig ’n ‘vorige’ inhoudsgefundeerde
kurrikulum. Die ‘nuwe kurrikulum’ waarmee daar volgens hom gewerk is, het in 1980 in
werking getree. Volgens hierdie onderwyser bemoeilik opleiding in die ‘ou kurrikulum’,
sy ontvang en implementering van K2005 meer as ‘ander’ onderwysers, wat sedert 1980
opgelei was. Vanuit die vertellings van hierdie bruin onderwyser, is dit duidelik dat hy ’n
‘gebrekiige’ konseptuele vorming tydens sy opleiding ontvang het, waarmee hy K2005
kontemporêr nie met die nodige selfvertroue geïmplementeer het nie.
Die lesings in die opleidingskollege het volgens hierdie onderwyser bestaan deur middel
’n oordrag van vakinhoudelike kennis vanaf dosente na passiewe studente. Die aard van
opleiding het dus die vorm aangeneem van ’n passiewe ontvang van dominante diskoerse.
Hierdie opleiding het daartoe bygedra dat hierdie bruin onderwyser nie baie selfvertroue
oor sy opleiding ontwikkel het nie, en dit bemoeilik sy ‘beoefening van pedagogie’ met
’n nuwe kurrikulum. Hy beskik dus oor ’n professionele en pedagogiese identiteit en
beperkte konseptualiseringe wat in sy biografie vergestalt, waarin hy twyfel oor sy
ontvang en implementering van K2005 (sien afdeling 6.1.1.3). Dit verminder sy
kapasiteit om persoonlike verantwoordelikhede te aanvaar vir die substantiewe
implementering van ’n kurrikulum in skole. Die ‘onvolledige’ samestelling van sy
professionele en pedagogiese kennis, bemoeilik derhalwe sy kapasiteit en gewilligheid
om op ’n persoonlike vlak met K2005 in sy skoolkonteks te onderhandel.