CLARENCE VERNON VISAGIE

190
In soverre dit ooreenkomste tussen die vier onderwysers aanbetref, is dit opvallend dat
nie een onderwyser die onderwysberoep as hul eerste keuse gekies het nie, ten spyte van
hul diverse agtergronde. Faktore ‘buite beheer van hul self’, het hul keuse vir hul
opleiding as onderwysers beïnvloed. Giddens (1991:214) verwys hier na toestande van
hiërargiese dominasie, waarvolgens die lewenspolitiek van indiwidue beperk word in
terme van hul gewilligheid om onafhanklik besluite te neem. Van toepassing op hierdie
vier onderwysers, bestaan bewyse dat eksterne politieke en sosio-kulturele diskoerse ’n
groter rol gespeel in hul beroepskeuse, in vergelyking met die innerlike persoonlike
diskoerse (sien hoofstuk ses, afdeling 6.1). Dié eksterne diskoerse sluit in faktore soos
finansiële redes, die beskikbaarheid van beurse, ’n gebrek aan beroepsvoorligting, die
begeerte om aan ’n universiteit te bestudeer, te hoë eise van ander beroepe, en ander
faktore. Van hierdie onderwysers het hul beroepe begin beoefen met ’n gevoel van
twyfel in hul gemoed, soos om terug te val op ‘ander’ opsies indien die onderwys beroep
nie vir hulle uitwerk nie. Met verloop van tyd het sommige van hierdie onderwysers ’n
positiewe gevoel vir die onderwysberoep begin ontwikkel. Sodoende het hierdie vier
onderwysers tot die onderwysberoep toegetree nie as hul eerste beroepskeuse nie.
Daarmee is ’n bepaalde gesindheid teenoor die onderwys as ’n beroep, in die
outobiografieë van hierdie vier onderwysers geformuleer.
Die aard van hul opleiding wat hierdie vier onderwysers ontvang het, kan onderskei word
in twee breë temas soos dit histories hul professionele en pedagogiese vorming in
verskillende tersiêre inrigtings van Suid-Afrika geformuleer het (vergelyk afdeling 6.1 en
6.2). Hierdie verskillende historiese vorminge vloei uiteen in twee uiteenlopende tersiêre
inrigtings wat op ’n ras-grondslag gefundeer was. Die twee blanke onderwysers het hul