CLARENCE VERNON VISAGIE

170
Die twee blanke onderwysers (mevroue D en F) het hul ‘ras-identiteite’ as ‘polities-
bevoorreg’ in die apartheidsera ontvang. Daarenteen het die twee bruin onderwysers hul
ras-identiteite as ‘polities-gemarginaliseerde indiwidue’ in die aprtheidsera ontvang.
Hierdie verskille in terme van hul ras-identiteite, is steeds in post-apartheid Suid-Afrika
in die Overbergstreek waarneembaar. Die politieke posisioneringe van die vier
onderwysers in hul verskillende kulturele praktyke, was dus oneweredig in terme van hul
rasse-samestelling, posisioneringe, verteenwoordiging en identiteite. Binne ’n sosiale
ruimte, word die politieke identiteite van karakters gevorm (Davies & Harré, 2001:264;
Grossberg, 1994:29; Wetherell, 2001:17). Gevolglik hou hierdie politieke identiteite
verband met die gesindhede waarmee dié onderwysers K2005 in skole ontvang en
implementeer.
Daar bestaan ook patrone van onderlinge verskille in terme van hul identiteitsbasis soos
dit verband hou met hul ras-verteenwoordiging en agentskappe (identiteite). Meneer A
konformeer in hierdie verband met die ‘politieke stelsel’ van apartheid as ’n bruin mens,
ten spyte van sy politieke gemarginaliseerde posisie in dié stelsel. Dienooreenkomstig
hierdie gelykmakende posisie, beeld hy homself uit as iemand wat nie belangstel in
politiek nie (sien afdeling 6.1.1.1). Dus beeld hy sy verteenwoordiging uit as ’n
‘apolitieke agentskap’. Daarenteen is meneer G van mening dat sy politieke bewussyn
reeds vroeg in sy lewe gevorm is. Hy posisioneer sy politieke posisie as ’n ‘polities-
bewuste agent’ wat weerstand bied teen die politieke stelsel van apartheid, en as sulks
verteenwoordig word. Hoewel beide hierdie twee onderwysers dus as ’n bruin ‘ras’
geklassifiseer het, het hulle hul betekenisse oor die beleid van apartheid, divers opgebou.