CLARENCE VERNON VISAGIE

162
die boek identifiseer nie, want dis nie hoe sy grootgeword het nie. Sy het eerder
grootgeword met Sus, Daan, Kiet en Koeloe en die hele storie. In terme van haar
identiteit, verwys sy ook na godsdiens-identiteit wat in haar skool bedreig word.
Gevolglik is hierdie onderwyser se identiteitsbasis op ’n spesifieke wyse saamgestel, en
daarvolgens het sy K2005 ontvang.
Mevrou F opper in dieselfde verband klagtes oor die spoedige veranderinge in terme van
die ‘UGO-kurrikulum’ in haar skool, en die gebrek aan ondersteuning van die WKOD-
amptenare. Sy noem dat ‘hulle’ die mat kaal onder die leerders uitgetrek het, en dat
veranderinge te vinnig was. Voorts word klagtes geopper teenoor die WKOD-amptenare
met beskrywings soos ‘verskriklik hardekwas’ as jy hulle vasvra, arrogant, onkundig en
oningelig’. Daar is wel amptenare wat krediet kry vir goeie werk wat hulle doen. Ander
hindernisse in haar skool, is klasse wat nie fisiek toegerus is vir ’n groot aantal leerders
nie en groepwerk bemoeilik, uitgawes op papier, te veel administratiewe werk, dik lêers
waarmee hulle toegegooi word, en heelwat ander klagtes.
Die beheer en bestuur van die skool probeer hard, maar mevrou F gee nie direkte
antwoorde oor of hulle die probleme wat onderwysers ondervind, kan aanspreek nie. Sy
beskryf die beheerraad as ‘fantasties’ en ‘verskriklik nice’, aangesien hulle onderwyser
en kind gefokus is. In daardie opsig is hulle gelukkig om so ’n beheerraad te het. Die
beheerraad sal byvoorbeeld hul ‘nekke uitsteek’ om klasse vir onderwysers kleiner te
maak, soos om meer geld vry te stel vir die skep van beheerliggaam poste, sodat daar
kleiner klasse vir onderwysers kan wees. Ten aansien van die bestuurspan van die skool,
meen sy vaagweg dat hulle aanpas by die bestuurstyl van die bestuurspan. Dit gaan goed