CLARENCE VERNON VISAGIE

154
dinge verlore. Wanneer die kind dan in die senior fase van die skool uitkom, is hy swak”.
Voorts opper Meneer A klagtes teenoor die negatiewe invloede vanuit die gemeenskap.
Daar is klagtes soos oorvol huis, kinders wat nie ordentlik slaap nie, ’n gebrek aan ruimte
in die huise, kinders wat nie ruimte het om tuiswerk te doen nie, kinders wat nie ordentlik
slaap nie en sommige kinders wat moeg skooltoe kom.
Daar is blyke dat die skoolbeheer en skoolbestuur nie in staat is om die negatiewe faktore
wat onderwysers in skole met die implementering van ’n kurrikulum vernuwing ervaar, te
verstaan en op te los nie. Meneer A noem dat die prinsipaal en sy kollegas nie die nuwe
kurrikulum verstaan nie, hoewel hulle probeer. Daar is een onderwyser wat ‘lekker werk
met die nuwe kurrikulum’, maar sy dissipline (handhawing van leerder-dissipline) is weer
swak. Meneer A het het redelike lae dunk van die beheerliggaam van sy skool. Hy bied
redelik negatiewe uitdrukkings aan soos: “Hulle sal nooit by jou inpop (ingaan) nie, maak
baie voorstelle sonder om dit uit te voer. Die geletterdheidsvlakke van hierdie mense
(lede van die beheerliggaam) is besonders laag”. Sy algemene gevoel is dat die
beheerliggaam nie juis iets vir die skool beteken nie. Voorts is daar nie juis positiewe
dinge van die kurrikulum wat meneer A kan uitwys nie.
6.1.2 Mevrou D
6.1.2.1 Kinderjare
Mevrou D is ’n blanke onderwyserres wat opgegroei het in ’n werkersklas en Christelike
gesin. Sy het opgegroei in ’n plattelandse gemeenskap van Kwa-Zoeloe Natal. Die gesin
was deel van ’n politieke bevoorregte ras gedurende die apartheidsera. Mevrou D was