CLARENCE VERNON VISAGIE

153
was voorts ontspanning soos veral rugby, oefeninge in die gimnasium, informele
uitstappies, of ander maniere van ontspanning.
6.1.1.3 Implementering van K2005
Meneer A noem dat die opleiding in die ‘nuwe kurrikulum’ goed geklink het, maar toe
hulle dié kurrikulum moet toepas, was daar probleme. In die opleiding ‘klink alles baie
goed’. Die toepassing daarvan druk hy uit met negatiewe woorde soos: “Jy is in ’n dwaal
(verward), die kind dwaal saam met jou, jou kollegas weet ook nie, die kinders is heel
verward, dit gaan maar donker en die kurrikulum moet so baie hersien word”. Hierdie
tipe jargon-woordeskat teenoor die nuwe kurrikulum is deurlopend ’n tema in die
vertellings van hierdie onderwyser. Meer negatiewe uitlatings is aangebied, soos: “Ek
kan nie vatplek aan die nuwe kurrikulum kry nie, die kurrikulum beteken vir die kinders
niks, dit maak die kinders nog swakker, die kinders is oor die algemeen swak, die kind
baat baie min by die kurrikulum, deesdae doen jy meer administratiewe werk aswat jy by
die kind uitkom, spel is ’n nagmerrie”. Opvallend is dat meneer A nie juis die
kurrikulum by die naam genoem het nie (K2005), en deurentyd na die ‘nuwe kurrikulum’
verwys het.
Daar is hindernisse in sy skool wat nog meer ’n demper plaas op die bereiking van
K2005-vereistes in hierdie skool. Voorbeelde wat meneer A uitgebeeld, is: “Min bronne,
’n biblioteek, te min handboeke, die kind wat nie weet hoe om ’n biblioteek te gebruik
nie, die kind ken nie die Dewey-stelsel nie, en ook nie die alfabet nie. In die
grondslagfase gaan dit ‘goed’ met die kurrikulum, maar in die intermediêre fase ‘gaan