CLARENCE VERNON VISAGIE

130
terwyl leerders ook die handboeke byderhand moes het. Die opvoeder het sy leerders met
sy leesles geboei. Daar was stembuigings en die beklemtoning van belangrike woorde.
Daarna was vrae aan leerders gestel, en hulle het ywerig en spontaan deelgeneem.
Daarmee saam het die onderwyser deur die leerders beweeg en meer vrae gevra. Van die
leerders het entoesiasties gereageer, maar redelik ordelik. Dan sou die onderwyser een
leerder vra om stellings te lees, en die klas moes luister. Daarna lees die opvoeder self
aan die leerders voor. Soos die opvoeder lees, verduidelik hy belangrike konsepte en
waardes aan leerders. Goeie waardes om te kan lees en skryf, was deur die opvoeder
beklemtoon. Daarna was ’n lesopdrag aan die leerders voorsien.
5.1.4.2 Meneer K
Die onderrigstyl van meneer K, ’n departementshoof in die skool, het bestaan uit
vraagstelling aan graad ses-leerders oor kaartwerk in ’n Aardrykskunde les (Sosiale
Wetenskap). Ek kon hierdie lesaanbieding uitdruk as ‘informeel of ongestruktureerd’.
Daar het geen bewyse bestaan dat meneer K sy lesaanbieding beplan het nie.
Meneer K het aan leerders ’n werkkaart voorsien waarvolgens hulle ‘plekke’ in die atlas
moes opsoek. Die opvoeder het deur die klas beweeg terwyl leerders besig was met die
opsoek van die plekke. Name wat leerders moes opsoek, is sommerso uit sy ‘kop’
aangekondig. Derhalwe was die verwagtinge wat aan hierdie graad ses leerders gestel
was, is redelik laag. Soos hy deur die klas beweeg het, het hy vrae aan die leerders
gestel. Die onderwyser was baie entoesiasties in sy ‘aanbieding’, en die leerders het
ywerig plekke op die kaart gesoek. Die onderwyser beklemtoon die korrekte spelling van