CLARENCE VERNON VISAGIE

117
riglyne bevat uitkomstes wat leerders in die taak moet bereik , asook ’n integrasie van
verskillende leerareas.
In die algemene praatjie en interaksies met leerders, kon ek konsepte in die taalgebruik
van die onderwyser waarneem, wat ek onmiddellik met middelklas leerders geassosieer
het. Voorbeelde hiervan word aangedui in frases en woorde soos: “As ek nou gaan
hardloop met my oudste jean, gaan ek werk kry?”, “Moenie net internet toe gaan en net
so gaan print nie!”; “Ek skakel af as jy netso van die internet afprint”, en “Sommige kies
vuil flip file, koop dan liewer los sakkies”. Die konsepte en frases wat aandui op ’n
verwerping van ‘oudste jean’, ‘vuil flip file’, en ‘net so afprint internet’, is taalgebruik
wat aandui op breëer materiële keuses wat leerders kan maak, en toegang tot hulpbronne
soos rekenaars en die internet. Die taalgebruik van die onderwyser dui voorts daarop aan
dat dit vanselfsprekend is dat leerders hierdie items gaan aankoop. Hierdie leerders het
gevolglik meer toegang tot ‘UGO-materiaal’.
Die onderrigstyl van die onderwyser in Afrikaanse Eerste Taal, het ek waargeneem in die
aanbied van ’n aantal gedigte. ’n Gedig: ‘Die hardloper’ van Erns van Heerden (skrywer)
was aangebied. Daarna sou ander gedigte volg, soos: ‘Die gewigopteller’. Op die manier
het die les ontplooi waar Juffrou D aan ’n leerder vra om ’n gedig voor te lees. Dan stel
sy vrae aan leerders oor die inhoud van die gedig, en verduidelik enkele inhoudelike of
vormlike aspekte van die gedig. Enkele vrae sluit in: “Wie is die skrywer van die
gedig?”, “Wat is die funksie van sekere woorde in die gedig?”, “Wat is ’n karakter?”.
Vrae word dus abstrak gevra sonder enige verwysings na praktiese voorbeelde, of om die
eksemplaar as ’n aanbiedingsvorm van lesaanbieding te benut, of om seker te maak of