CLARENCE VERNON VISAGIE

My ervaring van hierdie diep verdeeldheid in skole veral in terme van
godsdiensbeoefening vanuit ’n bepaalde uitgangspunt van ’n kerkleer in skole, is dat
heelwat bruin onderwysers taamlik onverdraagsaam is teenoor ‘andersdenkende’
93
standpunte. Heelwat onderwysers verwerp hierdie charismatiese kerke en gelowe, asook
hul uitgangspunte. Gevolglik is diskriminasie teenoor kinders en ouers vanuit hierdie
kerkgroepe nie uitgesluit nie. In sommige gevalle word selfs ’n meerderwaardige
houding teenoor hierdie kinders en hul ouers ingeneem. Aan die ander kant is daar
kerkgroepe en gelowe wat die sekularistiese kurrikulum van skole verwerp, asook
onderwysers wat aanbieders daarvan is. Dit bring mee dat heelwat ouers en leerders ’n
antagonistiese houding teenoor heelwat onderwysers inneem, en die gesag van die
onderwysers nie aanvaar nie. My ervaring bevestig dat sommige leerders en ouers eerder
die gesag van hul predikant of pastoor (priester) aanvaar in teenstelling met die van
sommige onderwysers. Ongelukkig het die meeste van hierdie pastore nie hul
skoolloopbane voltooi nie, of is besonder laag geskool. Tog het hierdie ‘pastore’ baie
‘mag’ oor hul ‘lidmate’ in die kerk of gelowe. Hierdie tendens is bydraend tot ’n diep
verdeeldheid in bruin gemeenskappe, en ’n reproduksie van lae geletterdheidsvlakke in
die bruin en swart gemeenskappe van die streek. Dus word gehalte-onderrigleer in
heelwat bruin skole van die Overbergstreek deur hierdie tendens bemoeilik.
Religieuse fundamentalisme is volgens Giddens (2001:557) een van die groot gevare vir
die mens in sy moderniteit. Religieuse fundamentalisme word beskryf as die letterlike
vertolking van basiese skrifte of tekste van ’n religie. Daarvolgens word geglo dat sulke
leeswerk toegepas moet word op alle aspekte van die sosiale, ekonomiese en politieke
lewe. Die oortuigings wat hieruit ontwikkel, is dat slegs ‘een siening’ van die wêreld