CLARENCE VERNON VISAGIE

92
deur die eeue deur vername rolspelers gereproduseer is. My ervaring en waarnemings in
hierdie skole, bevestig dat die institusionele kultuur van bruin skole ewe eens deur hierdie
vorige strukture van kolonialisme en apartheidsonderwys, op spesifieke wyses beïnvloed
is. Dit kan aanvaar word dat beide blanke en bruin skole in die Overbergstreek, die
sentrale strukture van hierdie vorige ‘geloofsgefundeerde strukture’ reproduseer.
In my streek het ek waargeneem dat heelwat bruin skole op ’n soortgelyke wyse met
betrekking tot godsdiens-beoefening funksioneer in vergelyking met blanke skole. Daar
word die skooldag ook meestal geopen met godsdiens deur die onderwysers onderling, en
tussen onderwysers en leerders. Tog was die bruin gemeenskap in terme van hul
Christelike godsdiens beoefening, onderling dieper verdeeld in verskillende kerke en
geloofoortuigings. Die middelklas en laer-middelklas groepe sou hoofsaaklik lidmate
wees van die tradisionele kerke. Daar was veral twee tradisionele kerke wat skole in die
apartheidsera skole gestig het, en vir jare het die beoefening van opvoeding in skole berus
op ’n spesifieke kerkleer van hierdie kerke.
Daar was van onderwysers en leerders verwag om by ‘geslote kerkskool-tradisies’ te
konformeer. Daarteenoor het werkersklas-ouers en kinders hoofsaaklik die charismatiese
kerke en gelowe ondersteun. Hierdie diepgaande onderskeid tussen kerke veroorsaak
steeds in post-apartheid Suid-Afrika ’n diep verdeeldheid veral tussen die hoofsaaklik
laer-middelklas onderwysers aan die een kant, en werkersklas-leerders en hul ouers aan
die ander kant. Pogings om gesamentlike doelwitte tussen skool en ouer-gemeenskappe
te bereik, word met hierdie diep kloof van verdeeldheid bemoeilik.