CLARENCE VERNON VISAGIE

91
verwantskap tussen die blanke politieke beheer in die woonbuurte,
gemeenskapsontwikkeling en kerkontwikkeling. Dié ontwikkelings het implikasies vir
kontemporêre onderwysers in skole van die Overberg.
Die ‘Blanke-Christelike geloof’ en ontwikkelinge daarvan in woonbuurte van die
Overbergstreek, het egter afsonderlik in nie-blanke gemeenskappe ontwikkel nie. Daar
was so vroeg as in 1857 pogings van ‘anderskleuriges’ (‘personen van kleur’) om deel te
word van die NG-kerk in Bredasdorp (Prins, 1988:158). Hierdie ‘anderskleuriges’ moes
voor die kerkraad van die NG-kerk verskyn om as lidmate van die kerk aanvaar te word.
In 1899 is besluit dat geen ‘gekleurdes’ meer voortaan lid van die gemeente (blanke
kerkgemeente) sou word nie. Nie-blanke lidmate sou nie meer meer gedoop of
aangeneem word nie. Sendinggemeentes is gestig vir nie-blankes, waar hulle hul
evangelie afsonderlik van die blanke kerk moes beoefen (Prins, 1988:160-169). Soos met
die afsonderlike blanke gemeenskappe en hul kerke, word aanvaar dat blanke en bruin
skole in die Overbergstreek afsonderlik van mekaar ontwikkel het. Daar bestaan vandag
steeds afsonderlike rasgefundeerde skole in woonbuurte van die Overbergstreek, met
sterk bande aan ’n kerk, geloof of ’n religie. Hierdie ‘rasgefundeerde skole’ het
implikasies vir onderwyser-ontvang en implementering van K2005 in hierdie skole.
Strauss (2000:56) verwys na blanke skole wanneer hy skryf hoe landelike verafgeleë
skole in die Overberg soggens met leeswerk uit die Bybel geopen het. Woensdae het
godsdiens en kategismus-onderrig plaasgevind. Hierdie is voorbeelde van hoe die
Christelike kerkleer histories in blanke skole van die Overbergstreek ingedra is, in
afsondering van nie-blanke skole. Dit word in my studie aanvaar dat hierdie strukture en
gewoontes deel geword het van die blanke hegemonie in hul gemeenskappe en skole, en