everything maths and science - C2B2A

Die reaksie vir yster is die oksidasie-halfreaksie, aangesien yster meer positief word
(elektrone verloor). Die reaksie vir chloor is die reduksie-halfreaksie, aangesien chloor
meer negatief word (elektrone bykry).
Stap 5: Kombineer die twee halfreaksies
2Fe 2+ → 2Fe 3+ +2e −
+ Cl2 +2e − → 2Cl −
2Fe 2+ + Cl2 +2e − → 2Fe 3+ + 2Cl − +2e −
Stap 6: Skryf die finale antwoord neer
Die uitkansellering van die elektrone lewer:
2Fe 2+ (aq) + Cl2(aq) → 2Fe 3+ (aq) + 2Cl − (aq)
Let daarop dat ons die koëffisiënte voor die yster-ione los, aangesien die lading aan
die linkerkant dieselfde as aan die regterkant van die redoksreaksie moet wees.
In die voorbeeld hierbo het ons nie nodig gehad om te weet of die reaksie in ’n suurof
basiese medium (oplossing) plaasvind nie. As daar egter waterstof of suurstof in die
reaktante en nie in die produkte is nie (of as daar waterstof of suurstof in die produkte
maar nie in die reagense is nie), moet ons weet in watter medium die reaksie plaasvind.
Dit sal ons help om die redoksreaksie te balanseer.
As die redoksreaksie in ’n suurmedium plaasvind, dan kan ons watermolekules aan
enige kant van die reaksievergelyking toevoeg om die aantal suurstofatome te laat balanseer.
Ons kan ook waterstof-ione byvoeg om die aantal waterstofatome te balanseer.
Ons doen dit omdat ons die netto ioonvergelyking vir redoksreaksies neerskryf (wat
slegs die ione wat betrokke is wys, en dikwels net die ione wat die elemente bevat
wat van oksidasiegetal verander), en nie die netto reaksievergelyking (wat al die verbindings
toon wat in die reaksie betrokke is) nie. As ’n Brønstedsuur in water opgelos
is, sal daar vrye waterstof-ione in die oplossing wees.
As die redoksreaksie in ’n basiese medium plaasvind, dan kan ons watermolekules
aan enige kant van die reaksievergelyking toevoeg om die aantal suurstofatome te laat
balanseer. Ons kan ook hidroksied-ione (OH − ) byvoeg om die aantal waterstofatome
te balanseer. Ons doen dit omdat ons die netto ioonvergelyking vir redoksreaksies
neerskryf (wat slegs die ione wat betrokke is wys, en dikwels net die ione wat die
elemente bevat wat van oksidasiegetal verander), en nie die netto reaksievergelyking
(wat al die verbindings toon wat in die reaksie betrokke is) nie. As ’n Brønsted-basis in
water opgelos is, sal daar vrye hidroksied-ione in die oplossing wees.
466 13.3. Redoksreaksies