everything maths and science - C2B2A

Waar:
θ = die hoek tussen die magneetveld, B, en die normaal van die oppervlak van die lus, A
A = die area (oppervlak) van die lus
B = die magnetiese veld
Die S.I. eenheid van magnetiese vloed is die weber (Wb).
Jy mag dalk wonder waarom die hoek θ ingesluit word. Die magnetiese vloed hang
af van die magneetveld wat deur die oppervlak beweeg. Ons weet dat ’n veld parallel
aan die oppervlak nie ’n stroom kan veroorsaak nie, omdat dit nie deur die oppervlak
beweeg nie. As die magneetveld nie loodreg tot die oppervlak is nie, is daar ’n komponent
wat loodreg is en ’n komponent wat parallel met die oppervlak is. Die parallele
komponent kan nie tot die vloed bydra nie, slegs die vertikale komponent kan bydra.
In hierdie diagram wys ons dat ’n magneetveld met ’n hoek wat nie loodreg is nie,
in komponente ontbind kan word. Die komponente loodreg tot die oppervlak het ’n
grootte B cos(θ) waar θ die hoek tussen die normaal en die magneetveld is.
B
B
DEFINISIE: Faraday se wet
B cos(θ)
B sin(θ)
Die emk, E, wat rondom ’n geleidende lus opgewek word, is direk eweredig aan die
tempo van verandering van die magnetiese vloed, φ, deur die area, A, van die lus. Dit
kan wiskundig as volg uitgedruk word:
E = −N ∆φ
∆t
waar φ = B · A en B die veldlyne (sterkte) van die magneetveld is. N is die aantal
stroombaanlusse. ’n Magneetveld word in die eenheid tesla (T) gemeet. Die minusteken
dui die rigting aan en dat die geïnduseerde emk neig om die lading in die
magnetiese vloed teen te werk. Die minusteken kan ignoreer word wanneer groottes
bereken word.
362 10.3. Faraday se wet vir elektromagnetiese induksie
θ
B
B