everything maths and science - C2B2A

ladings te plaas. Ons kan die kragte wat op die toetslading uitgeoefen word as gevolg
van Q1 en Q2 teken en die resulterende krag bepaal.
+Q1
F2
F1
+Q2
Die krag F1 (in oranje) op die toetslading (rooi kol) as gevolg van die lading Q1 is gelyk
in grootte maar teenoorgesteld in rigting aan F2 (in blou), wat die krag is wat op die
toetslading uitgeoefen word as gevolg van Q2. Dus kanselleer hulle mekaar uit en is
daar geen resulterende krag nie. Dit beteken dat die elektriese veld direk tussen die
ladings in die middel uitkanselleer. ’n Toetslading wat by hierdie punt geplaas word
sal nie ’n krag ondervind nie.
Kom ons beskou nou ’n posiiewe toetslading wat naby aan Q1 en bo die denkbeeldige
lyn wat die middel van die twee ladings verbind, geplaas word. Weereens kan ons die
kragte wat op die toetslading uitgeoefen word as gevolg van Q1 en Q2 teken en hulle
bymekaartel om die resulterende krag (in rooi) te bepaal. Dit vertel ons wat die rigting
van die elektriese veld op elke punt is. Die elektriese veld (swart lyn) is tangensiaal op
die resulterende kragte.
+Q1
F2
F1
F2
F1
+Q2
As ons ’n toetslading in dieselfde relatiewe posisies maar onder die denkbeeldige lyn
wat die midddelpunt van die twee ladings verbind, plaas, kan ons in die diagram
hieronder sien dat die resulterende kragte refleksies van die kragte daarbo is. Dus is
die elektriese veld slegs ’n refleksie van die veldlyn daarbo.
+Q1
F2
F2
F1
F1
F2
F2
F1
F1
+Q2
Aangesien Q2 dieselfde lading het as Q1 sal die kragte by dieselfde relatiewe punte
naby aan Q2 dieselfde groottes, maar in teenoorgestelde rigtings, hê. Met ander
woorde, hulle is ook refleksies. Ons kan dus maklik die volgende twee veldlyne as
volg teken:
Hoofstuk 9. Elektrostatika
337