everything maths and science - C2B2A

everything maths and science - C2B2A everything maths and science - C2B2A

03.05.2013 Views

Figuur 4.1: ’n Ander voorstelling van dipoolmolekules. Die rooi area is effens negatief terwyl die blou area effens positief is. Dit is belangrik om te onthou dat hoewel verbindings in ’n molekule polêr kan wees, die molekule as sulks nie noodwendig polêr is nie. Die vorm van die molekule beïnvloed ook sy polariteit. ’n Paar voorbeelde word in Tabel 4.1 geïllustreer om jou geheue te verfris. Let op dat hier tetrahedriese molekules gewys word met al die buite atome 90 ◦ tot mekaar (dit is plat of 2-dimensioneel) maar die vorm is in werklikheid 3-dimensioneel. Molekule Chemiese Binding tussen formule atome Waterstof H2 Nie-polêr lentkova- Waterstofchloried Koolstoftetrafluoried Tri-floro metaan HCl Polêr kovalent CF4 CHF3 Polêr kovalent Polêr kovalent Vorm van molekule Polariteit molekule van Lineêre molekule Nie-polêr H H Polêr Lineêre molekule Hδ+ Clδ− Tetraëdriese molekule Fδ− F δ− C δ+ F δ− F δ− Tetraëdriese molekule F H C F F Nie-polêr Polêr Tabel 4.1: Polariteit binne molekules met verskillende atomiese bindings en molekulêre vorms. Hoofstuk 4. Intermolekulêre kragte 171

Tipes intermolekulêre kragte ESE3N Dit is belangrik om te kan onderskei of ’n molekule polêr of nie-polêr is, aangesien dit sal bepaal watter tipe intermolekulêre kragte tussen molekules voorkom. Dit is belangrik vir die verduideliking van die eienskappe van die stof. 1. Ioon-dipool kragte Soos die naam voorstel, bestaan hierdie tipe intermolekulêre krag tussen ’n ioon en ’n dipool (polêre) molekule. Jy sal onthou dat ’n ioon ’n gelaaide atoom is en dit sal na een van die gelaaide kante van die polêre molekule aangetrek word. ’n Positiewe ioon sal na die negatiewe pool van die polêre molekule aangetrek word, terwyl ’n negatiewe ioon na die positiewe pool van die polêre molekule aangetrek word. Dit word waargeneem wanneer natriumchloried (NaCl) in water oplos. Die positiewe natrium ioon (Na + ) word na die effense negatiewe suurstofatoom in die watermolekule aangetrek, terwyl die negatiewe chloried ioon (Cl − ) na die effense positiewe waterstof atoom aangetrek word. Hierdie intermolekulêre kragte verswak die ioniese bindings tussen die natrium- en chloriedione sodat die natriumchloried in die water oplos.(Figure 4.2). Cl − δ + H2O δ − Cl − δ + H2O δ − Na + δ − H2O δ + Cl − δ − H2O δ + Cl − Figuur 4.2: Ioon-dipool kragte in ’n natriumchloriedoplossing Dit is ’n vereenvoudigde diagram wat die areas van positiewe en negatiewe ladings beklemtoon. Wanneer natriumchloried in water oplos, kan dit meer akkuraat aangedui word as: O H H Cl 2. Ioon-geïnduseerde-dipoolkragte Net soos in die geval van ioon-dipoolkragte bestaan hierdie kragte tussen ione en nie-polêre molekules. Die ioon induseer ’n dipool in die nie-polêre molekule, wat lei tot die ontstaan van ’n swak, kortstondige krag wat die verbinding bymekaar hou. 172 4.1. Intermolekulêre en interatomiese kragte Na

Tipes intermolekulêre kragte ESE3N<br />

Dit is belangrik om te kan onderskei of ’n molekule polêr of nie-polêr is, aangesien<br />

dit sal bepaal watter tipe intermolekulêre kragte tussen molekules voorkom. Dit is<br />

belangrik vir die verduideliking van die eienskappe van die stof.<br />

1. Ioon-dipool kragte<br />

Soos die naam voorstel, bestaan hierdie tipe intermolekulêre krag tussen ’n ioon<br />

en ’n dipool (polêre) molekule. Jy sal onthou dat ’n ioon ’n gelaaide atoom is en<br />

dit sal na een van die gelaaide kante van die polêre molekule aangetrek word.<br />

’n Positiewe ioon sal na die negatiewe pool van die polêre molekule aangetrek<br />

word, terwyl ’n negatiewe ioon na die positiewe pool van die polêre molekule<br />

aangetrek word. Dit word waargeneem wanneer natriumchloried (NaCl) in water<br />

oplos. Die positiewe natrium ioon (Na + ) word na die effense negatiewe suurstofatoom<br />

in die watermolekule aangetrek, terwyl die negatiewe chloried ioon<br />

(Cl − ) na die effense positiewe waterstof atoom aangetrek word. Hierdie intermolekulêre<br />

kragte verswak die ioniese bindings tussen die natrium- en chloriedione<br />

sodat die natriumchloried in die water oplos.(Figure 4.2).<br />

Cl −<br />

δ +<br />

H2O<br />

δ −<br />

Cl −<br />

δ +<br />

H2O<br />

δ −<br />

Na +<br />

δ −<br />

H2O<br />

δ +<br />

Cl −<br />

δ −<br />

H2O<br />

δ +<br />

Cl −<br />

Figuur 4.2: Ioon-dipool kragte in ’n natriumchloriedoplossing<br />

Dit is ’n vereenvoudigde diagram wat die areas van positiewe en negatiewe ladings<br />

beklemtoon. Wanneer natriumchloried in water oplos, kan dit meer akkuraat<br />

aangedui word as:<br />

O<br />

H H<br />

Cl<br />

2. Ioon-geïnduseerde-dipoolkragte<br />

Net soos in die geval van ioon-dipoolkragte bestaan hierdie kragte tussen ione<br />

en nie-polêre molekules. Die ioon induseer ’n dipool in die nie-polêre molekule,<br />

wat lei tot die ontstaan van ’n swak, kortstondige krag wat die verbinding<br />

bymekaar hou.<br />

172 4.1. Intermolekulêre en interatomiese kragte<br />

Na

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!