dpo_4835.pdf

NEDERLANDEN. 373
ten derden, dat hij der Landvoogdesfe
volmagc mogt verlenen, om alle
de genen, die niet airede iets ftrafwaardigs
begaan hadden, of reeds geregtelijk
veroordeeld waren , met uitzonderinge
egter van de Prékers der
fekten en derzelver medepligtigen, genade
te fchenken , opdat de gemoederen
gerust gefield , en geen weg
der mcnfchelijkheid onbeproefd gelaten
wierd. Alle famenfpanningen , verbindenisfen,
openbare bijeenkomften en Préken,
moesten voordaan, onder Itrenge
ftraffcn, verboden zijn ; cn zo daartegen
evenwel gehandeld wierd, moest de
Landvoogdes vrijheid hebben om zig
van de gewone krijgsbenden en bezettingen,
tot kragtdadige onderwerping der
oproerigen, te bedienen ; ook in geval
van nood nieuwe benden te werven ,
en de Bevelhebbers over dezelve naar
haar eigen goeddunken te benoemen.
Eindelijk zoude zijne Majefteit weldoen,
met aan de voornaamfte fteden, Prelaten,
en Hoofden van den Adel, aan enigen
eigenhandig, en aan allen in enen
goedertieren toon , te fchrijven , om
derzelver dienstvaardigheid aantewakkeren
(*).
Zo ras den Koning dit befluit var
zijnen Staatsraad was voorgehouden, was
het eerfte dat hij deed, in de voor-
(*) HOPPER. §. 100. no, 112. "3«
Aa 3
III.
BOEK.