dpo_4835.pdf

III.
BOEK.
096 DE AFVAL DER.
te werken; deze moest aan 't hoofd vandezelve
zijn. Niemand paste beter tot
Voorganger van enen opftand; maar tot
Befluurder van denzelven kon 'er
naaulijks flegter uitkomen. Zo ijdel als
in den grond zijne bedreigingen waren,
zo veel nadruk en ontzag kon
de waan van den groten hoop daaraan
geven, ingeval het dezen in 't
hoofd kwam, enen Pretendent in zijnen
perfoon optewerpen. Zijne aanfpraken op
de bezittingen zijner Voorouderen waren
een ijdele naam; maar bij het
algemene misnoegen was ook een naam
reeds genoeg. In een boekjen, dat
destijds onder het Vólk verfpreid werd,
noemde men hem openlijk den Erfgenaam
van Holland; en zekere beellenis
van hem voerde dit trotfche
:>mfchrift:
Sim Brederodus ego, Batava non infima gentis
Gloria, virtutem non unica pagina claudit (*).
Behalven deze beiden, traden uit
Jen voornamen Nederlandfchen Adel mede
tot het Verbond, de jonge Graaf
KAREL VAN MANSVELD, een zoon
yan dien, welken wij onder de ijve-
•igfte voorflanders van 's Konings par-
:ij gevonden hebben; de Graaf van
ic UILEN BURG, twee Graven van BER­
KEN en van BATENBURG, JOHAN
(*) BURG. 3 SI. 352. GROT. ao.