dpo_4835.pdf

NEDERLANDEN. 295
ben. Dit geërfde aanzien kwam zeer ITT.
te ftade aan de verwaandheid van BOEK.
enen man, die den mond f reeds vol
had van den roem zijner Voorvaderen,
en die mee deste groter vermaak
tusfehen de puinhopen der vergangene
heerlijkheid omdoolde, hoe meer
het gezigt op • zijnen tegenwoordigen
toeftand van troost ontbloot was. Buiten
alle waardigheden en bedieningen
gefloten, waarop de hoge gedagten
van zigzelven, en de Adel van zijn
geflagt, hem ene regtmatige aanfpraak
fchenen te geven, (want een Escadron
ligte Ruiterij was alles, wat men hem toevertroude,)
rekende hij zig bevoegd
om op de Regering te fchimpen, en
derzelver maatregelen met ftoute fmaadredenen
aantevallen. Hierdoor kieeg hij
het Volk aan zijn fnoer. Ook was
hij heimelijk aan dc Hervormde Leer toegedaan;
dog minder, dewijl zijne beter
--ertuiging zig" daarvoor had bepaald,
dan wel omdat het een afval
was. Hij bezat meer rapheid van
tong, dan welfprekendhei.1, en meer
driestheid, dan moed: koen was hij,
dog meer, omdat hij geen gevaar
geloofde , dan omdat hij boven
hetzelve verheven was. LODEWIJK
van NASSAU brandde van ijver voor
de zaak, welke hij befchermde; BRE-
DERODE voor den roem van dezelve
befchermd te hebben: gene vergenoegde
zig met voor zijne partij
T 4