dpo_4835.pdf

III.
BOE K.
288 DE AFVAL DER
naamelijk hunne Befcherming. Met een
hoog gevoel van zig zeiven, waaraan zij
zo veel te meer toegaven, dewijl dit nog
hunne enige bezitting was, befchouden
Zij zig tans als "de veelbeduidende
middelmagt tusfehen den Vorst en den
Burger, en geloofden geroepen te zijn,
om den benaauden Staat, die met ongeduld
op hen, als op zijne laatfte
fteunfels, het oog had gevestigd, ter
hulpe te komen. Dit denkbeeld was
alleen in zo verre belachelijk, als hunne
verwaandheid daaraan deel had; maar
de voordelen , Welken zij uit dezen
waan wisten te trekken, waren wèl
gegrond. De Proteftantfche kooplieden,
in wier handen zig een groot gedeelte
van den Nederlandfchcn rijkdom
bevond, en die dc vrije oefening van
hunnen Godsdienst voor genen prijs
te duur dagten te kunnen kopen,
Verzuimden niet, het enige mogelijke
gebruik van deze klasfe des Volks
te maken, we'ke nu ledig aan de
markt ftond, en aan welke niemand
tot nog toe eenig bod had gedaan.
De zelfde menfchen , op welken zij
in alle andere tijden met de trotschheid
van den rijkdom zouden hebben
neergezien, konden hun nu, door hun
aantal, hunnen moed, hun aanzien bij
de gemeente, hun misnoegen tegen
de Regering , ja zelfs door hunnen
bedelaars-hoogmoed en hunne wanhoop,
zeer wezenlijke dienften doen. Uit dien
hoof-