dpo_4835.pdf

NEDERLANDEN. 283
zijne plaats met enen anderen te ver- II.
" vullen, die beter met de oogmerken BOEK.
" van zijne Majesteit ftrookte, en meer
dan hij o P de gemoederen der Natie
vermogt. De ijver, welke h,j bij aUe
andere gelegenheden in dienst van de
" Kroon had betoond, zou den tegenwoor-
' digen ftap, zo hij hoopte, tegen alk
verkeerde uitlegging verzekeren: zo ah
de zaken nu ftonden, bleef hem gene
" andere keuze over, dan of den Koning
ongehoorfaam te zijn, of tot nadee i
van zijn Vaderland en van zig zelvei l
l tc handelen". Van toen
WILLEM VAN ORANJE den
af verhe t
Raad va 1
State, en begaf zig naar zijne Stad Brt
da, waar hij in opmerkfame ftilte, do T
niet zo geheel werkeloos, den uitflag a:
wagtte. De Graaf van HOORN volgc e
zijn voorbeeld (*); alleen E G M 0 N D , fteec Is
onzeker tusfehen de Republiek en dc n
Troon, fteeds arbeidende aan de vrug t-
loze poging, om den goeden Burger m ;t
den gehoorfamen Onderdaan te verenigd 1;
EGMOND, wien de gunst ;van den V01 st
minder ontberelijk, en dus minder onve r-
fchillig was, kon niet van zig verkrijge:
den oogst van zijn geluk te verlaten, c ie
a-m het Hof van de Landvoogdes 1 m
juist in vollen bloei ftond. Het vertr :k
des Prinfen van ORANJE, wien de noo i,
zo wel als zijn uitmuntend verftand, al
dien invloed op de Landvoogdes gegev en
(*) H O P H Ï 67.