dpo_4835.pdf

453 DE AFVAL DER
II. faamheid jegens de Trentfche befluiten
BOEK , te vorderen, welke in Spanje en Italië
. aan dezelve bewezen werd (*).
Deze befluiten vonden de fterkfte tegenfpraak
in den Raad van State te Brus­
fel. WILLEM VAN ORANJE verklaarde,
dat de Natie dezelven niet zou noch
kon erkennen, daar zij grotendeels tegen
de grondwetten van hare ftaatsgefteldheid
aanliepen , en op gelijke gronden door
verfcheidene Katholijke Vorflen verworpen
waren. Bijna de gehele Raad van
State was op 's Prinfen zijde; de meeste
Hemmen kwamen daarop uit, dat men
den Koning moest tragtcn te overreden,
om de befluiten of geheel intetrekken
, of dezelve ten minden niet dan
onder zekere bepalingen bekend te maken.
Hiertegen verzettede zig VIGLIUS,
en hield zig aan de letter der Koninglijke
bevelen. „ De Kerk," zeide hij,
„ had in alle tijden de zuiverheid van
„ hare Leer, en de naaugezetheid der
„ tugt, door zodanige algemene Kerk-
„ vergaderingen bewaard. Tegen dc ge-
„ loofs-dwalingen, welke het Land reeds
„ zo lang beroerden, kon geen kragti-
,, ger middel gebruikt worden, dan juist
„ deze befluiten, welken men tarts zo
„ gaarn wilde verworpen hebben. Zo
„ zij al hier en daar tegen de regten
„ des burgers en de ftaatsgefteldheid ftre-
„ den, zo was dit een kwaad, dat door
(*) STRADA IO*.