dpo_4835.pdf

II.
BOEK
£4» DE AFVAL DER'
het ook nog meer zijn,) was geen'
grote zaak voor enen Vorst , die ,
" wanneer het op ftaatkundige berekeningen
aankwam, met het leven van
menfchen zo kwistig was , en nooit
bij enkelden telde ; het gemak daarentegen
van ene algemene Gcloofsmode,
welke een vrugt van het Koncilie
zijn zoude, was zo bekoorlijk
voor zijnen bekrompen' geest, dat hij
meende zig niet genoeg te kunnen
haasten, om dezelve in alle Provinciën
van zijn gebied uittefchrijven.
Hier kwam bij, dat ook hij,
onaangezien zijne ware en geveinsde
genegenheid voor den Roomfchen Stoel ,
de aanmatigingen van denzelven met
fchele ogen befchoude, en , door de
magt der Bisfchoppen en der kleine
Vorsten te vergroten, het regtsgebied
van dezen ffoel hoopte te beperken.
Uit geheel andere beweegredenen, en
ene veel menschlievender ftaatkunde, ftemde
Frankrijk voor de hervatting van
het Koncilie. HENDRIK DE TWEDE,
die affchuwelijke vijand der Hugenoten
, , was niet meer; hun aanhang
was in dit Rijk tot ene zo gedugte
magt aangegroeid, dat dezelve in
ftaat was, om de Heerfchende Kerke
iiet hoofd te bieden, en zelfs den
teugel der Regering naar zig te trekken.
Tevens maakte dezelve het rijkfie
en aanzienlijkfte gedeelte der burgeren
uit, en het verlies fcheen even
groot,