dpo_4835.pdf

II.
BOEK.
aoö DE AFVAL DER
voor zijn leven , dat zekerlijk met een mee?
dan ingebeeld gevaar gedreigd werd ; veelligt
wilde hij zijn ontflag liever ónder
den naam van een gefchenk , dan als
een bevel van den Koning ontvangen,
en zijnen val , die onvermijdelijk was, naar
het voorbeeld van enen beroemden Romein,
met eer doen. FILIPS zelf, wilde,
zo het fchijnt, den Nederlanderen liever
tans grootmoedig ene | bede toeftaan,
dan dezelve naderhand als ene eisch
afgeven , en met enen flap, waartoe
de nood hem dwong, ten minften nog
dank bij hun verdienen. Zijne vrees
won het van zijne eigenzinnigheid, cn
de voorzigtigheid zegepraalde over zijnen
hoogmoed.
GRANVELLE behoefde geen ogenblik
te twijfelen, hoe het befluit des
Konings was uitgevallen. Weinige dagen
na de terugkomst van ARMENTEROS
zag hij het ontzag cn de vleierij verdwijnen
van de weinige gezigten , die
hem tot dus verre nog dienstvaardig
hadden toegelachen ; het laatfte kleine
hoopjen van • baatzoekende ögendienaars
verliet zijnen perfoon ; zijn dorpel werd
verlaten ; hij zag, dat de vrugtbaarmakende
warmte hem begeven had.
De laster, die hem gedurende zijn gehele
beftuur zo mishandeld had , verfchoonde
hem ook niet in het ogenblik
, toen hij het zelve hederleide.
Men durft beweren, dat hij kort te