dpo_4835.pdf

B OE K
i§4 ©E AFVAL DER.
II. heid daar van gevoelen, en hun eigen
belang fcheen hun de uitvoering van
's Konings bevel te verbieden. Zouden
zij, door de verwijdering van hec
grootite gedeelte der Krijgsmagt, de Inquifitie
van haren enigen lleun beroven,
en zig zeiven , zonder bij*
itand, in een oproerig land, aan de
willekeur van enen trotfehen Adel weerloos
overgeven? Terwijl de Landvoogdes,
tusfehen den wil des Konings, den
aandrang van hare Raden, en haar
eigen vrees verdeeld , in 't geheel geen
bcflisfend befluit' durft nemen , ftaat
de Prins van Oranje op, en ftelt
voor, de algemene Staten bijeen te
roepen. Geen dodelijker flag 'had het
gezag van den Koning kunnen lijden ,
dan dit inroepen der " Natie, een in
het tegenwoordige tijdftip zo verleidende
herinnering aan haar magt cn
hare regten. De Staatsdienaar begreep.
;eer wel het gevaar, dat hem bo-
/en het hoofd hing; hij gaf der
i dertoginne enen wenk, om de raad­
]
pleging aftebreken en de Vergadering
e fcheiden. Hij fchrcef naar Ma-
Irid , dat de Regering, niet verlerflijker
tegen zig zelve konde haulelen,
dan met toeteftaan dat de
Ugemene Staten vergaderden. Zulk
en ftap ware ten allen tijde onoegelijk,
aangezien zij de Natie in ver-
i oeking brengt, om de regten van
i e Kroon te onderzoeken en te be*