dpo_4835.pdf

NEDERLANDEN. 183
ftoutmoedig uithouden van dezen grondregel
wint weder zo zeer onze bewondering,
als de fchadelijkheid van
denzelven onze goedkeuring verloren
heeft. ,
De Landvoogdes gaf in den Raad
van State 's Konings begeerte te kennen
, waar zij van den kant des
Adcls den fterklïen tegenftand ontmoette.
De Graaf van Egmond en de
Prins van Oranje zeiden , dat het
tans geheel en al ten ontijde was,
om de Nederlanden van Krijgsvolk
te ontbloten, daar 'er veeleer alle
reden was , om nieu volk te werven.
De naburige bewegingen var
Frankrijk dreigden elk ogenblik ener
aanval , en de inwendige gistingen dei
Provinciën ried de Regering tans mee
dan ooit op hare hoede te zijn
Tot hier toe , zeiden zij verder, Ü)\ I
de Duitfche Proteitanten ledige aan
fchouwers van den ftrijd hunner ge
loofsbroederen geweest, maar zullen z j
dit ook dan blijven, wanneer wij d 2
magr hunner vijanden door onze hul
verfterken? Zullen wij niet hunn S
wraak tegen ons gaande maken, en hunn I
wapenen in het Noorden tier Nedei
landen roepen? Genoegfaam de g<
hele Raad van State verenigde zi l
met dit gevoelen ; de voorftelhnge n
waren nadrukkelijk en niet te wede
leggen. De Landvoogdes zelve, gehj k
ook de Staatsdienaar, moesten de waa
M 4
II.
BOEK.