dpo_4835.pdf

I.
BOEK.
DE AFVAL DÉR
hij zig van de menigvuldige uitgaven
des laatfieh ooriogs hciTrelde \
om aan deze benden 'de agterftallige
foldij te kunnen betalen : hunne
landswetten ' zouden ongefchonden blijven
, de belastingen hen niet boven
vermogen drukken, en de Inquifitie
zoude haar amt met regtvaardighcid
en gematigdheid waarnemen. Hij voegde
hierbij, dat hij in de keuze van
ene Landvoogdesfe voornaamlijk met den
wensch der natie • was te 1
rade gegaan
, en zig tot ene inboreling bepaald
had, welke in derzelver zeden
en gewoonten ingewijd, en uit Vaderlandsliefde
haar genegen was : hij
vermaande haar des, zijne keus door
hare dankbaarheid te • vereren , en aan
zijne Zuster, de Hertoginne, even als
aan hem zeiven te gehoorzamen. Bijaldien
, zeide hij ten befluite •, onverwagte
belctfelen zijne terugkomst
mogten tegenhouden, zo beloofde hij
hun, Prins KAREL, zijn' zoon, in
zijne plaatfe te zenden, die in Brusfel
zijn verblijf zoude memen (*).
Enige kloekmoedige leden dezer Vergadering
waagden nog een laatfte poging
voor de vrijheid - van geweten.
Elk volk, dus was hun gevoelen,'
moest naar zijn eigen Nationaal karakter,
even als ieder mensch naar zijne lichaams
- gefteldheid , behandeld worden;
(*) BURG. L. I. 34. 37. STRADA L. 32.