INHOUDSOPGAVE (Deel I) Voorwoord 1 De voorouders ... - Zwiebel

INHOUDSOPGAVE (Deel I)
Voorwoord 1
De voorouders van Selt Lamers
Het onderwijs tot de 18e 3
eeuw
6
Een opzienbarend strafproces
9
De eerste generatie
11
De pestepidemie van 1636
13
De beroepsbevolking van Mill in 1665
16
De tweede generatie
17
Het rampjaar 1672
18
Het openbaar bestuur tot 1798
21
De jeugd van tegenwoordig is van alle tijd
24
De derde generatie
Het boerenbedrijf in Brabant
Het huwelijk in de verboden graden
Het muntstelsel
Een geval van zelfmoord
Kermis in de 17e 25
28
31
40
45
eeuw
46
De vierde generatie
47
De parochie en kerk van Mill
48
Het land van Cuijk rond 1700
54
De schoolmeester die niet welkom was
63
Dekunstenaar Jan de Beijer (1703-1780)
65
De Kapel in St. Hubert
71
De vijfde generatie
75
De 18e eeuw: eeuw van armoede en verval
78
Boerderij “De Schettering”
80
Rovende deserteurs
85
Over allen die in het kistje liggen
89
De Corneliuskerk te Wanroij
91
Het dagelijks brood in de 18e eeuw
95
Lokale bestuurder dood aangetroffen; dadaer gaat vrijuit 100
Begravingen in Mill (1660-1800)
102
De zesde generatie
De Bataafsche Republiek en de verkoop van
gemeenschappelijke gronden in het Land van Cuijk
Het Onderwijs in de 19e 103
105
eeuw
114
De huwelijksperikelen van Mathijs de Kleijne en Anna
Graat
119
De boze brief van de Bisschop aan Rijkevoort in 1809 122
De eerste gegevens in het kadaster van 1832 van Mill & St.
Hubert
135
De zevende generatie
139
“Op de Voort” in St. Hubert
141
Waarom de kilo voor geen meter liep
142

De dienstplicht in de 19 e eeuw
Mill door de ogen van de taxateur van het Kadaster in 1827
De Hapse Monseigneur
Pastoor bestrijdt Nicolaas in Haps
De achtste generatie
Landverhuizers naar de V.S. (een verslag uit het Algemeen
Dagblad van 1893)
De kruisheer Piet Selten
148
154
162
163
Een afgrijselijken moordaanslag
189
196
Selten in Cijfers 201
Nawoord en verantwoording 205
Aanvullingen 207
Register van personen 215
Noten 227
170
169

VOORWOORD
Stamboomonderzoek is een virus: als je er mee besmet raakt, kom je er niet meer
vanaf. Ik ben er mee besmet geraakt toen ik als werkstudent op het gemeentearchief
van Meerlo het oude archief moest opschonen. Prachtige, handgeschreven documenten
gingen door mijn vingers, waarin inwoners zich bij het dorpsbestuur beklaagden
over de onderwijzer aan de school of zich opwonden over baldadige jongelui die
weer eens een ruit van de pastorie stuk hadden geslagen. Op zulke momenten vraag
je je af: hebben mijn voorouders dat nu ook meegemaakt. Wat zou het aardig zijn als
je meer zou weten over het leven van jouw eigen voorouders. Maar hoe moet je
beginnen. Jouw grootvader en grootmoeder, als die nog leven, kun je nog vragen hoe
het in hun tijd was, maar dan houdt het waarschijnlijk wel op. Jouw overgrootouders
met hun dagelijkse beslommeringen blijven bijna altijd in het duister gehuld.
De besmetting met het stamboomvirus miste zijn uitwerking niet. Ik begon gegevens
te verzamelen over mijn familie en die van mijn vrouw, Janny Selten. In 1979 heb ik
het besluit genomen om de voorouders van Janny meer gedetailleerd in kaart te
brengen. De reden voor die keuze was heel simpel: mijn familie is nogal verspreid
geraakt over Europa, terwijl die van Janny tamelijk honkvast is gebleven: uit de
Volkstelling van 1947 blijkt dat ruim 80% van haar naamgenoten in een gebied
wonen van iets meer dan 30 km², de driehoek Mill & St. Hubert, Haps en Wanroij in
het Land van Cuijk.
Mijn ervaringen als werkstudent in het gemeentearchief kwamen goed van pas; ik
worstelde de registers van de burgerlijke stand in de verschillende gemeenten door
en daarna waren de Doop-, Trouw en Begraafregisters van de verschillende
parochies aan de beurt, die gelukkig centraal liggen opgeslagen in het Rijksarchief in
Den Bosch. Ik herinner me nog de eerste dag in dat archief als de dag van gisteren.
Daar zat ik dan, als 25-jarige tussen al die grijsbejaarde dames en heren die toevallig
dezelfde hobby hadden. Ze keken wel vreemd op: “wat moet dat jong hier”, maar
toen we eenmaal aan de praat kwamen voelden ze zich direct al heel wat jonger.
Stamboomonderzoek is kennelijk niet alleen voor gepensioneerden, al is het wel
makkelijker als je meer vrije tijd hebt.
Al dat gesnuffel in registers leverde uiteindelijk een “stamvader” op, waarvan we
weten wanneer hij ongeveer geboren was, met wie hij gehuwd was, welke kinderen
hij had en wanneer hij overleden of begraven was. Dat gold ook voor zijn kinderen
en zo ontstond een lange lijst van nakomelingen met geboorte-, huwelijks- en
overlijdensdata. Deze gegevens levert per persoon een soort skelet op zonder vlees
op de botten. Dode data die nog niet leven: waar heeft hij gewoond, hoe heeft hij
gewoond, wat heeft hij in zijn leven meegemaakt, dat zijn vragen die dan nog niet
beantwoord kunnen worden. De honger naar meer gegevens groeide gestaag en
daarmee ook de tijd die je erin moest steken om meer te weten te komen over wat
jouw voorouders hebben gedaan, hoe ze hebben geleefd. Meters Oud-Rechterlijk
Archief heb ik, inmiddels gewapend met pen, papier en digitale camera,
doorgeworsteld, dagen in het Rijksarchief doorgebracht, waarvan vele zonder ook
maar één enkel resultaat. Janny heeft zich regelmatig bij mij beklaagd: Jij steekt
meer tijd in die oude botten dan in mij!

Toch is het Janny zelf geweest die mij heeft aangezet om de Genealogie van de
Selten’s op papier te zetten. En, zoals de “Vriendenkring van Myllesheem”, de
Heemkundige Vereniging van Mill het al eens heeft gezegd: “je hebt ze in alle
soorten en maten!. Er zijn Selten’s van de Barier, de Berkhof, de Heul, het
Hoogveld, de Krommendijk en de Schettering, de Frans-Selten’s, de Hapse, Wanroyse
en de Selten’s van de Rozen. Menig genealoog heeft zich er al mee bemoeid.
Bijkans alle autochtonen in het Land van Cuijk hebben Selten’s kwartieren in hun
afstamming”. Misschien tot verrassing van deze heemkundige vereniging: de
stamvader Selt Lamers is geen kleinzoon van “Peter die Smidt” zoals ik ook lang had
gedacht, maar een kleinzoon van Selt Aerts, landbouwer op een boerenhoeve, in
eigendom van de Prins van Oranje in het Hollanderbroek te Mill.
Naast de weinig zeggende data van geboorte, huwelijk en overlijden en die van de
kinderen, is het bij velen in de genealogie gelukt om iets meer over hun leven te
vertellen; voor de laatste generaties is dat vooral te danken aan de welwillende
medewerking van soms zeer verre familieleden, die bereid waren hun doopceel en
die van hun ouders te lichten. Daarvoor ben ik ze zeer erkentelijk.
Voor de aankleding van onze voor-ouders wordt soms een klein uitstapje gemaakt
naar een bijzondere gebeurtenis in hun tijd, zoals het rampjaar 1672, of wordt
bijvoorbeeld wat verteld over het dagelijkse leven in de 16 e eeuw, het huwelijk in de
verboden graden, het dorpsbestuur, de rechtspraak en het onderwijs in de 18 e en 19 e
eeuw; dit alles om het beeld van onze voorouders meer kleur te geven.
Een genealogie is nooit af; soms wordt een verloren gewaande nakomeling alsnog
gevonden en moeten zijn nakomelingen weer worden ingepast. Ook komen er
maandelijks weer nieuwe nazaten bij; om ook hen op te nemen zijn de laatste
pagina’s blanco gelaten. Ik hoop dat de gebruikers van dit boek hun aanvullingen
ook aan mij doorgeven, zodat bij een tweede druk de genealogie verder kan worden
uitgebouwd.
Op praktische gronden is de Genealogie Selten verdeeld over twee delen. Het eerste
deel bevat de eerste 9 generaties, van 1530 tot ongeveer 1900 en is voor een ieder
beschikbaar. Het tweede deel bevat de generaties 10 tot en met 13 (van 1900 tot
2009) en daarin staan dan ook hoofdzakelijk de nu levende Seltens beschreven. Om
die reden is deel II alleen voor familieleden op aanvraag beschikbaar.
Tot slot en niet in het minst belangrijk: dit alles was niet gelukt zonder Janny, die een
bovenmenselijk geduld betracht heeft in het verdragen van mijn bijna dagelijkse
stamboom-onderzoek gedurende een groot aantal jaren. ♥
2

DE VOOROUDERS VAN SELT LAMERS
Selt Lamers, die geboren is rond 1600 in Mill, is de naamgever van alle Seltens in
Nederland geworden. Toch begin ik dit boek niet met hem want zijn ouders en
grootouders zijn ook nog gevonden. In de inventarisatie van de cijnsplichtige
goederen vanwege de Prins van Oranje i wordt te Mill Iken (Ida) Selten met haar
echtgenoot Lambert Jans van Catwijck genoemd als pachters van een hofstad
(boerderij), welke pacht door hen in 1580 is overgenomen van Selt Aerts en
Tonisken Jansdr van Malsen, de ouders van Iken. Omdat het in die tijd gebruikelijk
was om een pacht eerst over te doen bij het overlijden van de zittende pachter,
pensioenen bestonden immers nog niet dus de mensen waren genoodzaakt om tot
hun dood toe te werken, mogen we aannemen dat Selt Aerts vóór 1580 is overleden.
Of Selt Aerts meer kinderen heeft gehad is nu niet meer vast te stellen, maar omdat
zijn dochter Iken de pacht overneemt is het aannemelijk dat .hij geen zonen had en
dat Iken zijn oudste (of enige) dochter was.
Grootouders van moeders kant:
Selt Aerts, landbouwer, geboren omstreeks 1530 en overleden vóór 1580, gehuwd
met Tonisken Jansdr van Malsen, geboren rond 1530, dochter van Jan Alberts van
Malsen en Lijske
Kinderen:
1. Iken, geboren rond 1555 te Mill, overleden vóór 1610, gehuwd rond 1575
met Lambert Jans van Catwijck.
Grootouders van vaderskant:
Jan Lamberts van Catwijck, landbouwer, geboren omstreeks 1525, gehuwd met
een onbekende vrouw.
Kinderen:
1. Lambert Jans, geboren rond 1550 te Mill (zie hieronder)
Ouders: Iken Selten, geboren rond 1555 en overleden vóór 1610, gehuwd met
Lambert Jans van Catwijck, geboren rond 1550, zoon van Jan Lamberts van
Catwijck.
Kinderen:
1. Joannes Lamberts van Catwijck, geboren rond 1575 te Mill, gehuwd
omstreeks 1605 met Lijske. Van dit echtpaar zijn geen kinderen
bekend. Wel weten we dat hij kapelmeester van de kapel in St. Hubert
was. Bovendien had hij een boerderij in St. Hubert die hij in 1622
verkoopt ii
2. Ercke Lamberts van Catwijck, geboren rond 1578 te Mill, gehuwd rond
1600 met Hermanus Reijnen. Ercke is vlak na de geboorte van haar
eerste kind, dochter Lijske, in 1602 overleden.
3

3. Selt Lamers, geboren rond 1600 te Mill, begraven op 16 oktober 1674
te Mill, gehuwd rond 1630 met Heijtlje Aerts Rooijendijck, geboren
omstreeks 1605, dochter van Arnoldus Willems Rooijendijck en Lijske
Jans, begraven 20 mei 1660 te Mill. (zie 1)
Iken en Lambert hebben de boerderij van haar ouders voortgezet. Deze boerderij lag
in het Hollanderbroek, het gebied ten Noorden van de kern van Mill, richting Beers.
Het Hollanderbroek, in het begin van de veertiende eeuw Tongelerbroek genoemd,
was een heel oud waterschap met heemraden en ingelanden. De naam is ontstaan
omdat de drooglegging en ontginning van het gebied door Hollanders is geschied aan
het begin van de dertiende eeuw.
We komen Lambert Jans van Catwijck, naast de hiervoor al genoemde aantekening
in het cijnsregister, tweemaal tegen in de stukken van het oud archief. De eerste keer
in 1601 wanneer twee buren, Willem Martens en Jan Jans de Haen voor de
schepenen van Mill een verklaring afleggen over het recht van uitweg dat wijlen Jan
Lenaerts altijd heeft gehad vanaf de Krommendijk over het land van de erfgenamen
Van Catwijck iii en een tweede keer wanneer door Kersten Thonissen en zijn
echtgenote Jenneke een stuk land van een halve morgen wordt verkocht, dat grenst
aan het eigendom van Lambert Jans van Catwijck, Het Elsbroek en het Kerkepad iv .
Iken Selten heeft het grootste deel van haar leven te maken gehad met een koud
klimaat: tegenwoordig noemen we de periode de ‘Kleine IJstijd’. Een koudegolf van
december 1586 tot en met september 1587 kenmerkt het begin van een forse
inzinking van het klimaat. Overal in West- en Midden-Europa wordt het in de tweede
helft van de 16e eeuw kouder. De winters gaan achteruit met meer sneeuw en ijs,
beginnen vaak al in november en duren tot maart of april. Uit historisch onderzoek
van het KNMI blijkt dat het laatste kwart van de zestiende eeuw waarschijnlijk het
koudste was in de afgelopen duizend jaar. Ook het eerste kwart van de 17e eeuw was
nog koud, maar daarna trad een duidelijk herstel op en werd het zelfs relatief zacht,
met nog af en toe een strenge winter: de winter van 1656/1657 viel op 20 oktober al
in! Dit verklaart voor een deel ook het feit dat er van de grote schilders uit de
Gouden Eeuw zoveel winterse taferelen bekend zijn.
Naast deze strenge winters, koele zomers en daardoor ook vaak slechte oogsten heeft
Iken ook te kampen gehad met oorlogshandelingen. Tijdens haar jeugd is de
Tachtigjarige Oorlog uitgebroken (1568-1648) en begin 1568 trokken de Spaanse
4
Jan, zoon van Lambert Jans van Catwijck, vermeld in het Leenboek van Cuijk
1512-1602 folio 74

troepen van Hertog Alva op naar Grave en namen de stad in; de kleine Iken moet
daar iets van gemerkt hebben, want deze bezetting veroorzaakte niet alleen een
algehele verarming van de stad Grave maar ook van het Land van Cuijk. De Spaanse
bezetter van Grave had grote behoefte aan hooi, stro en haver voor haar paarden; de
bewoners van het Land van Cuijk moesten voortaan 32 voeder hooi (de opbrengst
van 4 hectare) en eenzelfde hoeveelheid stro als ook 50 malder haver (bijna 7000
liter) aan de stad Grave leveren ten behoeve van de bezetters. Daarnaast waren de
mensen op het platteland verplicht de vestingwerken van de stad mee te
onderhouden.
Op 27 april 1568 kwam Grave onder leiding van Sander Turk korte tijd in handen
van de Staatse opstandelingen, die zich verborgen in een schip de stad hadden laten
binnen smokkelen; later zouden de Staatse troepen deze truc nog een keer herhalen
in Breda! Tegen de spaanse overmacht rondom Grave hielden de Staatse
opstandelingen echter niet lang stand. De nieuwe Spaanse bezetting stond onder
leiding van overste Braccamonte, die zich niet geliefd maakte. In 1577 slaagden de
burgers van Grave erin hem te arresteren en naar Maastricht over te brengen, waarna
de prins van Oranje krijgsvolk stuurde onder bevel van Hermans Jans om de Spaanse
bezetting te verdrijven. Op 7 juni 1586 werd de stad weer ingenomen door de hertog
van Parma, die daarmee – na de succesvolle verovering van Antwerpen – zijn
offensief in noordelijke richting voortzette. Op 19 september 1602 kwam de stad
voorgoed aan Staatse zijde nadat prins Maurits haar gedurende twee maanden en in
het zicht van een Spaans leger, belegerd had. Vanaf dat tijdstip werd het rustiger in
het Land van Cuijk, hoewel Anthonie Grobbendonck, gouverneur van het Spaanse
’s-Hertogenbosch verschillende keren probeerde de stad weer in te nemen, maar
tevergeefs.
Hiernaast een kaartje met daarop de veldtocht van 1602 waarbij Prins Maurits naar
het Zuiden trok richting
Maastricht en op de
terugweg Grave
bevrijdde; de troepen
van Sir Francis Vere
zijn daarbij via Beers
door St. Hubert en Wanroy
getrokken. In 1632
zou Stadhouder Frederik
Hendrik dezelfde
tocht nog eens maken
en daarbij Venlo, Roermond
en Maastricht op
de Spanjaarden veroveren.
5

DE EERSTE GENERATIE (1600 – 1674)
1. Selt Lamers, landbouwer, gedoopt omstreeks 1600 te Mill, zoon van Lambertus
Jans van Catwijck en Iken (Ida) Selten, gehuwd met Heijltje Aerts Rooijendijk omstreeks
1630 te Mill, dochter van Arnoldus Willems Rooijendijk en Lijske Jans,
begraven op 20 mei 1660. Selt is op 74-jarige leeftijd gestorven en begraven op 23
oktober 1674.
Kinderen:
1. Anthonia, gedoopt omstreeks 1635 Mill, begraven op 9 maart 1665 te Mill,
gehuwd omstreeks 1655 te Mill met Willem Jans. Anthonia had 5 kinderen:
Jecke (1658), Heijltje (1660), Jacoba (1661), Gerardus (1663) en Ercke
(1664).
2. Catalijn, gedoopt omstreeks 1635 te Mill, begraven op 14 maart 1665 te
Mill
3. Maria, gedoopt omstreeks 1635 te Mill, begraven op 3 maart 1665 te Mill
4. Joannes Lamers, gedoopt omstreeks 1640 te Mill, begraven op 25 september
1710 te Mill, gehuwd met Maria Dirricx Ermers, dochter van Theodorus
Ermers (zie 2)
Selt Lamers is de naamgever van het geslacht Selten geworden in al zijn varianten
(Selten, Celte, Zelten en – in de Verenigde Staten – zelfs Zelton). Zijn voornaam is
waarschijnlijk een verbastering van Marcell(in)us. Hij heeft zijn hele leven lang een
boerderij gehad; hij verhuisde in 1653 van de ouderlijke boerderij in het Hollanderbroek
naar een boerderij op ‘In de Gagel’, een gebied ten Noord-Oosten van Mill op
de grens van het Maasdal en de Peelrand. In de archieven van het kapittel van de
Elisabethkerk te Gravev vinden we, dat Selt Lamers in 1650 land heeft, afkomstig
van Willem Hermans, oftewel den Swarten Willem, uit zijn erf tot Mill aan de
Vaerdijk en Roijendijk. Nadere studie heeft uitgewezen dat Swarte Willem de
grootvader van zijn vrouw Heijtlje Aerts was. Direct aanleiding voor die conclusie is
de verkoop geweest van goederen door de
gezamenlijke erfgenamen van Arnoldus Willems
Rooijendijk, zoon van Swarten Willems, begraven op 2
juni 1662 te Mill. Op 12 februari 1663 verkopen Gerit
Aerts, gehuwd met Merike, Willem Aerts gehuwd met
Heijlke, Selt Lambers, Jenneke Wiggers (is: Jenneke
Aerts, weduwe van Wigger Huibers Jans), geassisteerd
met haar zoon Huibert Wiggers en Peter Huijbers als
momber over haar onmondige kinderen en Jan Jans x
Jaecxke Aerts aan Peter Cruijsen x Hermke een huis,
schuur, schop, hof en bouwland aan de Rodedijk, de
Vaardijk en de Dijkbeek; tevens nog 3 andere stukken
land vi . In 1650 wordt Selt Lamers uit Hollanderbroek
bij de door de Prins van Oranje vastgestelde inkomsten De Gagel in Mill
van de Millse pastorie aangeslagen voor "vierde halft
6

ogge" vii . Hijzelf komt drie keer voor in acten van de Schepenbank. Op 15 februari
1653 verkoopt hij een stuk bouwland van ongeveer 4 morgen, gelegen aan de kleine
waterdijk aan Goduaert Adriaens en Ercke zijn huisvrouw viii . Met de ontvangen
koopsom kon hij drie dagen later, op 18 februari 1653, een huis, schuur, hof en 2
morgen bouwland kopen van de weduwe Thomiske Marten Jacobx, eveneens ‘In de
Gagel’ gelegen ix . Een vertaling van die acten is hierna op de volgende pagina
opgenomen. Drie jaren later breidt hij zijn bezit uit met een klein stukje wei- en
hooiland van ongeveer 4 hondt in het Hollanderbroek en een aangrenzend stuk
dijkvak x . Uit de opname van de Amptman van het Land van Cuijk op 10 juni 1665
weten we dat Selt voor het bewerken van het land de beschikking had over twee
paarden xi ; in vergelijking met zijn collega boeren zit Selt daarmee in de middenmoot.
Op grond van de opgave van de Amptman kunnen we de beroepsbevolking
van Mill in 1665 vaststellen (zie pagina 16).
Tot het midden van de 17e eeuw stonden er ‘In de Gagel’ vijf boerderijen,
opgetrokken van leem met een rieten dak; daarin woonden Peter Jans Hoeckx met
zijn huisvrouw Geertije, Aert Jans Lemmen met zijn huisvrouw, Jan Thijssen
Verbruggen met zijn huisvrouw Beelke, Kersten Baltus en Lijske en natuurlijk onze
Selt Lamers. In de periode dat onze Selt daar leefde, heeft hij twee nieuwe buren
gekregen: Jan Thijssen Verbruggen heeft zijn huis in 1668 verkocht aan Thonis
Aerts en zijn huisvrouw Mette en Peter Jans Hoeckx verhuisde in 1670, nadat hij zijn
boerderij aan Jan Jans Willems had verkocht. In het begin van de 19 e eeuw stonden
op dezelfde plaats op “In de Gagel” nog steeds 5 boerderijen.
Maart 1665 is voor Selt Lamers een rampmaand geweest; vijf jaar nadat hij zijn
echtgenote heeft moeten begraven sterven binnen 11 dagen zijn drie dochters aan de
pest. Deze pest heerste van 3 oktober 1664 tot 26 maart 1665 en maakte in totaal 28
slachtoffers.
Het rampjaar 1672
(..)
De oorlog was niet zomaar voorbij. In 1674 werd vrede gesloten met Keulen en
Münster. Later dat jaar werd ook vrede met Engeland gesloten. Tegen Frankrijk
hebben de Nederlanden nog tot 1678 gevochten. Het strijdtoneel bevond zich toen in
de Zuidelijke Nederlanden, het huidige België. De oorlog koste wel handen vol geld
en daarom drongen vooral de gewesten, Holland en Zeeland aan op vrede. De handel
gedijt het beste bij vrede. Bij de vrede van Nijmegen sluiten de Republiek en
Frankrijk uiteindelijk vrede. De Republiek verloor hierbij geen gebied.
De vrede werd ook in het Land van Cuijk blij in ontvangst genomen, ondanks dat
door de franse overheersing de openlijke uitoefening van het Rooms-Katholieke
geloof gedurende die korte tijd weer mogelijk was. Het feit dat de fransen het land
weer verlieten was voor de Millse pastoor aanleiding om dat in zijn begraafboek op
te tekenen. Het is de enige politieke aantekening in 350 jaar; het moet voor de
gemeenschap dan ook een hele opluchting zijn geweest.
7

8
Aantekening in het begraafboek van Mill: “Den 28 october 1674 geeft den koning van
Vranckrijck de Stadt Grave over aan den Princen van Orangie”
Een verwoest Grave na de belegering van 1674; pentekening van C.R. Pattist

De jeugd van tegenwoordig is van alle tijd xii
Op nieuwjaarsdag 1682 was Derck Jan Clingels – hij was toen 20 jaar - samen
met andere jonge mannen in Mill rond gegaan om 'nieuwjaarsgeld' op te halen,
een oud gebruik dat echter bij plakkaat verboden was. Hij heeft toen de
predikant van Mill uitgescholden, bedreigd en bespuugd. Toen de predikant later
in Holland op reis was, heeft Clingels vernielingen aan diens huis en hof
aangericht.
Op 24 juni 1682 - St. Jansdag - , dringt Derk Jan Clingels, terwijl het gilde van
Mill in de herberg van Geurt Jans van Dijkbeeck teerdag viert, het huis van
Geurt Jans van Dijkbeeck binnen met 'een vuurroor geladen met hagel'. Zonder
waarschuwing lost hij een schot waardoor meerdere aanwezigen worden
geraakt. Dan scheldt hij Lambert Joosten, die daar ook aanwezig was, uit voor
'fielt', achtervolgt hem met een ontbloot mes en brengt hem een snee vlak boven
zijn oog toe. Enkele jaren later heeft hij met zijn metzegel Jan van Asten stenen
naar het huis van Van Dijkbeeck geworpen en dakpannen vernield.
In de herfst van 1685 dringt Derk Jan 's nachts het huis binnen van Peter
Hermans terwijl de mensen al op bed liggen; hij zwaait met zijn mes en dreigt
het licht uit te doen. Hij is zo brutaal en onbeschoft dat Hermans de buren te
hulp moet roepen om hem te ontzetten en Clingels te verjagen.
Een andere keer heeft hij Nelis Willems op de openbare weg met een mes en een
stuk hout aangevallen. Als er geen anderen te hulp waren geschoten, waren er
zeker ongelukken gebeurd.
Op 3 mei 1686 rijdt Derk Jan Clingels turf naar Grave met de wagen van zijn
vader, die bespannen was met twee paarden. Hij wordt vergezeld door Jacob
Gijs Ermers, die ook turf vervoert op een kar met een paard. De man die belast
is met het toezicht op de schutskooi (schutter) had al van verscheidene inwoners
klachten gekregen over opengebroken weiden die met vreemde paarden waren
uitgeweid. Hij volgt daarom Derck Jan en Jacob die tot de weide van Peter
Peters aan de Vaerdijk rijden. Daar spannen zij hun paarden uit en laten ze in
een opengebroken weide los. De wagen en de kar laten zij bij de weide staan. De
schutter voert de paarden weg 'in arrest'.
Derck Jan Clingels wordt gevangen genomen en naar het huis van de
richterbode gebracht. De drie paarden worden in de schutskooi geplaatst. Hij ziet
echter kans om te vluchten en neemt daarbij de drie paarden mee.
Op 25 september 1685 wordt hij bij verstek veroordeeld tot geseling en
levenslange verbanning uit de stad Grave en het land van Cuijk. Zijn goederen
worden verbeurd en hij zelf vogelvrij verklaard. Dat laatste betekent dat
iedereen die hem in Grave of het Land van Cuijk tegenkomt, hem mag
doodschieten zonder daarvoor gestraft te worden. Van Derck Jan Clingels is
sindsdien niets meer vernomen.
9

DE VIJFDE GENERATIE (1725 – 1800)
5.1 Hendricus Hendrickx Selten, dagloner, zoon van Hendrik Lamers Selten en
Elisabeth Jacobs (zie 4.1), gedoopt op 5 december 1725 te Mill (getuigen Anthonius
Jacobs en Wilbertje Hendrickx), gehuwd op 25 oktober 1760 te Mill met Jacomina
Theunissen (gedoopt 28 augustus 1736 te Mill als dochter van Anthonius Nelissen
en Maria Aben, overleden op 12 juni 1816 te Wanroij op 79-jarige leeftijd);
Hendricus is begraven op 14 februari 1785 te Mill in de leeftijd van 59 jaar.
Kinderen:
1. Hendricus, gedoopt 25-10-1761 te Mill (getuigen Joannes Theunissen en
Anna Selten), overleden 09-01-1762 te Mill
2. Hendricus, gedoopt 25-03-1763 te Mill (getuigen Cornelis Theunissen en
Anna Selten), overleden 17-11-1843 te Oploo (zie 6.1)
3. Anthonius, gedoopt 18-12-1764 te Mill (getuigen Cornelis Theunissen en
Maria Aben), overleden 19-12-1764 te Mill
4. Anthonius, gedoopt 19-11-1765 te Mill (getuigen Cornelis Theunissen en
Maria Theunissen), begraven 20-11-1765 te Mill
5. Maria Anthonia, gedoopt 15-02-1767 te Mill (getuigen Cornelis Jans en
Maria Theunissen), overleden 16-02-1767 te Mill
6. Maria, gedoopt 09-09-1773 te Mill (getuigen Cornelis Theunissen en Maria
Theunissen), overleden 02-01-1855 te Wanroy. Gehuwd met Gerardus
Jordens, gedoopt 29-03-1774 te Mill (getuigen Wilbert Hamee en Joanna
Peters), zoon van Jordanus Wilberts Hamme en Joanna Peters Clomp;
Maria en Gerardus zijn met elkaar verwant tot in de vierde graad maar het
verzoekschrift tot bisschoppelijke toestemming is tot op heden nog niet
gevonden. Of Maria kinderen had moet nog nader worden onderzocht.
7. Anthonius Hendrickx, gedoopt 05-02-1776 te Mill (getuigen Cornelis
Theunissen en Jacoba Selten), overleden 26-03-1781 te Mill
8. Cornelis Hendrickx, Landbouwer, gedoopt 02-11-1778 te Mill (getuigen
Cornelis Theunissen en Petronella de Bruijn), overleden 24-05-1834 te Mill
(zie 6.2)
9. Leonardus Hendrickx, Landbouwer, gedoopt 29-01-1781 te Mill (getuigen
Aert Theunissen en Petronella de Bruijn), overleden 24-05-1833 te Mill (zie
6.3)
Het gezin Hendricus Selten en Jacomina Theunissen heeft het niet gemakkelijk
gehad. De start was zelfs
uitgesproken moeilijk, zoals blijkt
uit het verzoekschrift aan de
bisschop om toestemming te
verkrijgen voor hun huwelijk (zie
foto en vertaling op de volgende
pagina)
10

Verzoek tot huwelijksdispensatie van Hendrik Selten en Jacomina Theunissen
d.d. 16 september 1767
11

Doorluchtige en hoogeerwaarde Heer,
Disp. 16 september 1760
Langs deze weg zet ondergetekende Gerard Vos, vicepastoor in Mill in het Bisdom
Roermond, district Cuijk, eerbiedig en nederig de volgende, door getuigen bevestigde
en in vertrouwen vervaardigde, zaak uiteen. Hendricus Zelten en Jacoba Theunissen
(oud vijfentwintig jaren), onderdanen van de parochiekerk van Mill, wensen
namenlijk te trouwen, doch hiertegen verzet zich het feit dat zij bloedverwanten zijn
in de vierde gelijke zijdelingse graad, zoals uit bijgevoegd schema blijkt. Zij smeken
u om deze hinderpaal weg te nemen en verzoeken gedienstig om ontheffing in deze
belemmerende zaak.
Zij voeren als reden hiervoor aan, dat zij in den beginne omtrent hun
bloedverwantschap geen zekerheid hadden, doch daaraan wel twijfelden; deze
twijfel heeft niet kunnen verhinderen dat, hoewel hun band eventueel ongeldig zou
kunnen zijn, zij elkaar in het geheim trouw hebben beloofd evenwel onder de
voorwaarde dat, mocht omtrent hun bloedverwantschap meer bekend worden, zij
wederom vrij zouden zijn.
Nadien nam met de liefde van beide kanten ook de wens om te huwen toe, zodanig
zelfs dat verzoekster uit het huis van haar moeder, die weduwe is, wegvluchte naar
verzoeker en beiden uit vrije wil naar zijn familie in Oploo zijn vertrokken en aldaar
enkele dagen zijn verbleven. Herhaalde gesprekken ten huize van verzoeker hebben
ertoe geleid, dat zijn hun ongehoorzaamheid inzagen en dat zij beiden uit elkaar zijn
gegaan. Thans overnacht verzoekster ten huize van haar tante, die in de buurt woont
van verzoeker, en durft zij niet meer naar haar moeder terug te keren, die evenwel
zelve, nu zij ongetrouwd is en vanuit economisch opzicht, haar liever bij zich wil
houden. Verzoekster kan hieraan, indien zij ongetrouwd blijft, zonder opspraak te
maken zeker geen gevolg geven. Ik wil uw doorluchtige en hoogeerwaarde er attent
op maken, dat wij hier leven en zuchten onder de heerschappij van hoogmogende
heren die zich van zulk een hindernis niets aantrekken.
Uit zorgvuldig onderzoek is mij gebleken, dat er zich zo goed als geen ander beletsel
voordoet; verder zij nog aangevoerd, dat beiden echt arme mensen zijn, die slechts
door hun ijver en handenarbeid een schamel bestaandje hebben, zoals mij door
getuigen is bevestigd. Ik ben dan ook van mening, dat nadat alles in overweging is
genomen hen deze dispensatie genadelijk kan worden verleend, en ten bewijze
hiervan onderteken ik eigenhandig op 12 september 1760. w.g. Gerardus Vos,
vicepastoor te Mill in overeenstemming met de pastoor.
Het staat vast, dat de bovengenoemde geslachtslijst overeenkomstig de waarheid is
en wel op grond van de ondertekening door geloofwaardige getuigen en op grond
van een voorafgaand nauwgezet onderzoek; en ten bewijze hiervan hebben
verzoekers en de getuigen samen met mij ondertekend,w.g. Hendrick Zelten,
Jacomina Theunissen, Maria Aben, Thijs Lamers Selten en Gerardus Vos.
Gedaan te Mill op 12 september 1760.
12

8.22 Theodorus Selten, landbouwer, geboren 6 augustus 1855 te Boekel, overleden
8 januari 1939 te Boekel op 83-jarige leeftijd, zoon van Joannes Selten en Cornelia
Smits (zie 7.18). Gehuwd op 9 februari 1897 te Boekel met Allegonda van der
Zanden, geboren 26 augustus 1860 te Boekel, dochter van Nicolaas van der Zanden
en Wouterina van Alphen, overleden op 28 maart 1891 te Boekel op 31-jarige
leeftijd als complicatie bij de geboorte van haar zoon Wilhelmus. 2e huwelijk op 14
april 1893 te Boekel met Petronella Adriaans, geboren 19 februari 1866 te Boekel,
dochter van Antonius Adriaans en
Cornelia van der Wijst, overleden op
14 juni 1939 te Boekel op 73-jarige
leeftijd.
Kinderen:
1. Johannes, geboren 14-07-
1888 te Boekel, overleden
17-11-1947 te Gemert (zie
9.41)
2. Nicolaas, geboren 19-12-
1889 te Boekel (zie 9.42)
3. Wilhelmus, geboren 17-03-
1891 te Boekel (zie 9.43)
4. Allegonda, kloosterlinge
(zr. Stanislas), geboren 02-
10-1894 te Boekel,
overleden 11-01-1968 te
Boxtel;
5. Cornelis, geboren 19-09-
1897 te Boekel, overleden
03-10-1897 te Boekel;
6. Cornelia, geboren 30-10-
1901 te Boekel, gehuwd met
Marinus van den Elzen, geboren 11-08-1893 te Boekel, overleden 26-02-
1974 te Veghel.
Dorus Selten woonde langs de weg Boekel -Gemert, toen Berkhoek A 59 genaamd,
thans Gemertseweg 13. De 3 zonen trouwden in bij hun echtgenote omdat de situatie
daar juist om vroeg. Hannes ging naar de Wind in Gemert en trouwde met Johanna
van Deursen , Klaas verhuisde naar de Peelstraat in Boekel en trouwde met Sien
Vogels en Willem ging naar de grens Boekel-Volkel en trouwde met Johanna
Gerlag.
13

Dorus Selten kwam vaak te voet naar de Wind naar zoon Hannes met zijn
opgroeiend gezin en bracht dan in z'n jaszak wat sterappels mee om uit te delen aan
de kleindochters die aardappelen raapten .
Toen Dorus stierf op 8-1-1939 werd hij thuis in de bedstee opgebaard. Hierna trok
zijn weduwe Petronella (Nel) Adriaans in bij de dochter Conelia (Kee) in de
Peelstraat die trouwde met Marinus van den Elzen . De leeggekomen boerderij werd
voor 2 jaar verhuurd aan de familie Lochtens. Het jongvee van Hannes in de Wind
werd hier naar toe gebracht.
14
V.ln.r.: Nicolaas, Theodorus, Willem, Johannes, Petronella Adriaans en Cornelia; op de
voorgrond moeder Cornelia Smits. Foto uit ± 1918

INHOUDSOPGAVE (Deel II)
Voorwoord 213
De negende generatie
215
Het onderwijs in Haps baart begin 20e eeuw zorgen 226
De tiende generatie
269
De oprichtster van het Amerikaanse “Toon Hermans Huis 272
De watersnoodramp van 1926
274
Een Rozig Schoolhoofd
294
De Slag bij Mill in mei 1940
309
Slachtoffer van de Birma-Spoorlijn
327
De elfde generatie
Nederlands-Indië en het 3e bataljon van het 3e 341
Regiment
Infanterie
358
De twaalfde generatie 383
De dertiende generatie 399
Selten in cijfers 401
Nawoord en verantwoording 421
Aanvullingen 423
Register van Personen 427
Noten 459
15

9.10 Hendricus (Driek) Selten, arbeider,
geboren 4 maart 1869 te Mill, overleden 21
maart 1906 te Haps op 37-jarige leeftijd,
zoon van Johannes Selten en Anna
Helmerich (zie 8.5). Gehuwd op 13 april
1869 te Mill met Petronella Arts, geboren 18
augustus 1868 te Haps, overleden 12
december 1960 te Wanroy op 92-jarige
leeftijd, dochter van Anthonius Arts en
Elisabeth Basten.
Kinderen:
1. Johannes Lambertus, Rozenkweker,
geboren 12-06-1897 te Haps,
overleden 24-02-1990 te Wanroy
(zie 10.21)
2. Albertus Johannes, geboren 07-02-
1899 te Haps, overleden 31-03-
1903 te Haps
3. Anthonius, geboren 10-10-1900 te
Haps, overleden 19-11-1900 te Haps
4. Anthonius, geboren 01-07-1902 te Haps, overleden 20-04-1903 te Haps
5. Elisabeth Anthonia, geboren 28-10-1903 te Haps. Gehuwd op 30 april 1926
te Wanroij met Johannes Josephs Cornelissen, geboren 22-03-1897 te
Wanroy, overleden 18-01-1973 te Wanroy
Driek is als dienstknecht werkzaam geweest bij
boer Hendricus Janssen, gehuwd met Hendrien
Thijssen, boerderij op Wijk C, 50 te St. Hubert.
Vanuit de ouderlijke woning (de laatste woning
links - naast 'de Voort' - ) was het een kleine
wandeling; de Voordijk af en op de tweede kruising
rechts, de eerste boerderij. Driek woont na zijn
huwelijk nog heel even, samen met zijn vrouw
Petronella Arts, bij zijn ouders in; dat het hier een
inwoning betreft - en niet een 'verlate' uitschrijving
- blijkt uit het bevolkingsregister Mill 1895-1902,
waarbij Petronella Arts ook op Wijk C 82 is
ingeschreven. Op 24 april 1896 verhuist hij naar Haps, naar de Aalsvoorten, een
straat die tot op heden nog dezelfde naam draagt
Driek heeft, evenals zijn vader, geen militaire dienst gedaan; hij is vrijgesteld wegens
lichaamsgebreken. Niet meer valt te achterhalen welke deze gebreken waren.
16
Petronella Arts
Petronella Arts

Het huis aan de Putselaarstraat waar Driek
en Petronella hebben gewoond.
Nadat Driek Selten was gestorven
stonden Petronelia, Bertha en Jan er
alleen voor. In de eerste wereldoorlog
hadden ze op de keuterij nog enkele
Belgen in de kost die gevlucht waren voor
de oorlog. Bertha kreeg toen vaak de
opdracht om met de rogge verstopt in
melktuiten naar de Mulder te gaan om
daar de rogge te laten malen. Moeder
Petronelia, of beter bekend als Grûtje,
verstopte het dan weer boven de oven
zodat ze het niet konden vinden. Het
waren vooral de kinderen die van alles
smokkelden omdat deze toch niet werden
aangehouden.
Na het huwelijk van haar oudste dochter
Bertha in 1926 verhuisde Petronelia Arts
mee naar Wanroij waar ze haar plaatsje
had gevonden in de boerderij in de
huiskamer waar ze een bedstee had voor
zichzelf. Vanaf toen heeft ze ook nooit
meer Petronelia geheten, ze werd steevast
aangesproken met Grûtje wat tot op
vandaag de dag nog altijd te horen is.
"Ons Grûtje was toch zo 'n goei"
Handtekening Hendrik Selten en Petronella
Arts onder de huwelijksacte.
Petronella Arts is na het overlijden van
Driek Selten voor de tweede maal
gehuwd op 6 februari 1907 te Haps met
Michiel Josephs, geboren op 4 juli 1863
te Haps, zoon van Michiel Josephs en
Hendrika Hendriks. Uit dit huwelijk
werden het volgende kind geboren:
a) Martinus Hendrikus
Josephs, geboren 25 maart
1910 te Haps, gehuwd in
1941 met Cato Reijnen,
overleden 29 augustus 1992 te
Wanroij
17

Veel steun heeft Bertha altijd gehad aan Grûtje. Deze waakte dag en nacht over het
grote gezin. Grûtje wist altijd precies wanneer iemand thuis gekomen was en wachtte
net zolang totdat iedereen thuis was. Ze had pas rust als iedereen binnen was. Grûtje
heeft vanaf haar 60ste tot haar 92ste ingewoond bij de Familie Schoen aan de Nor.
De paar centen AOW die ze kreeg werden altijd verdeeld onder de kinderen en
iedereen kreeg er wat van. Met haar 90ste verjaardag werd Grûtje persoonlijk
gefeliciteerd door de Burgemeester en Deken van Erp. Op de leeftijd van 92 jaar is
ze gestorven en vredig op de WC in de eeuwige slaap geraakt.
Het onderwijs in Haps baart begin 20e eeuw zorgen
De commissaris van de
Koningin in Noord-Brabant
heeft van zijn rondgangen
langs de steden en dorpen
en waarbij hij de
dorpsbesturen inspecteerde,
de persoonlijke aantekeningen
bewaard. Daardoor
krijg je een goed beeld van
welke zaken in de verschillende
dorpen speelden.
Tijdens zijn inspectie in
Haps in 1902 kwam het
onderwijs aan de dorpsschool
ter sprake.
“Van Burgemeester en
wethouders verneem ik, dat
er groote questiën zijn op de
openbare school tusschen
het hoofd der school Ver-
schuren en den hulponderwijzer Geurts. Verschuren beweert dat Geurts niets waard
is als onderwijzer en dat op hem nog al wat te zeggen is, omdat hij drinkt. Het
gemeentebestuur beweert dat Geurts niet drinkt en dat Verschuren als hoofd der
school niet deugt; het schooltoezicht beweert dat van het misbruik maken van drank
door Geurts niets bekend is, dat zulks althans geweldig overdreven is. Aangezien
Verschuren altijd beweerde, dat het onderwijs geen vruchten opleverde, omdat in de
laagste klassen het fonament door Geurts slecht werd gelegd, raadde de
schoolopziener dat Verschuren en Geurts van klasse zouden verwisselen: Verschuren
in de laagste en Geurts in de hoogste klasse. Zo is het nu. Ik zeide aan B en W dat ik
mij niet kon mengen in de ruzie tusschen Geurts en Verschuren, maar dat ik B en W
moest wijzen op hun duren plicht om, zonder aanzien des persoons, te zorgen voor
goed onderwijs. De wijze waarop ze zulks het beste deden moet ik natuurlijk aan hen
overlaten.”
18
Persoonlijke aantekening van de Commissaris der
Koningin in 1902

10.21 Johannes Lambertus Selten, rozenkweker, geboren
12 juni 1897 te Haps, overleden 24 februari 1990 te Wanroy
op 92-jarige leeftijd, zoon van Hendricus Selten en
Petronella Arts (zie 9.10). Gehuwd op 3 mei 1923 te Haps
met Maria Wilhelmina Franzen, geboren 6 december 1897 te
Boxmeer, overleden 21 augustus 1986 te Mill op 88-jarige
leeftijd, dochter van Geurt Alexander Franszen en Maria van
Pommeren
Kinderen:
1. Hendrikus Gerardus, geboren 19-02-1924 te Haps,
overleden 25-12-1991 te Wanroy (zie 11.44)
2. Gerardus Petrus, Bouwvakker, geboren 16-07-1925
(zie 11.45)
3. Maria Petronella, geboren 30-12-1926. Gehuwd op
22 april 1950 met Antonius van de Ligt, geboren
omstreeks 1925 Petronella Johanna, geboren 26-01-
1930 te Wanroy. Gehuwd op 23 juli 1957 met
Anthonius Bijvelds, geboren 04-07-1929 te
Venhorst, overleden 27-12-2000 te Boekel.
4. Elisabeth Gerarda, geboren 18-08-1938 te
Nijmegen. Gehuwd met Ad Kremers, geboren 10-
04-1937 te Mill, overleden 31-01-1999 te Boxmeer.
Lies heeft vier kinderen: Frank, Barry, Rutger en
Ronny
5. Johannes Petrus, geboren 02-03-1946 te Nijmegen
(ongehuwd)
Twee jaar nadat Jan geboren was, telde
Haps 969 inwoners, waarvan 499 mannen
en 470 vrouwen en het totaal van jongeren
(jonger dan 21 jaar) bedroeg 430, dus iets
minder dan de helft! Slechts 5 mensen
waren ouder dan 80 jaar, vreemd genoeg 4
mannen en 1 vrouw.
Jan Selten 1897
Maria Franzen 1897
Jan is na zijn huwelijk met Maria in Haps
op Wijk B, nr. 24 gaan wonen. Daar zijn
hun eerste drie kinderen geboren. Op 4 mei
Vlaskuil 3 te Wanroij
1927 is hij met zijn gezin naar Wanroy
vertrokken en gaan wonen op wat later de Vlaskuil 3 is gaan heten, alwaar zij bijna
hun gehele leven hebben gewoond. Van 9 mei 1927 tot 18 juli 1931 heeft zijn
19

zwager Hubertus Gerardus Franszen als dienstknecht bij hem ingewoond; daarnaast
is zijn halfbroer Martinus Hendrikus Josephs op 18 januari 1929 ook bij hem in
komen wonen, tot tenminste 1930.
Johannes is de eerste Selten in zijn
mannelijk lijn die in militaire dienst is
geweest. Zowel zijn vader Hendricus als
zijn grootvader Johannes zijn wegens
lichamelijke gebreken afgekeurd geweest.
Zijn overgrootvader Willem is in 1833
vrijgeloot en daarvoor was de dienstplicht
nog niet ingevoerd.
Voordat Johannes in dienst geroepen
werd, was hij al als rozenkweker
werkzaam. Waarschijnlijk om die reden
heeft hij zijn dienstplicht vervult als
tuinman bij het buitenverblijf in Doorn
van de toen uit Duitsland gevluchte keizer
Wilhelm.
Een bevriende Nederlandse graaf ontving
het keizerlijk paar op zijn kasteel voordat
in 1920 Huis Doorn aangekocht werd.
Ruim twintig jaar leefden Wilhelm en de
zijnen er in de waan dat het keizerrijk in
Duitsland hersteld zou worden.
Jan Selten in Militair Tenue 1920
Gedurende al die tijd liet hij zich als
keizer aanspreken en leefde hij op exact
dezelfde wijze als tijdens het hofleven in Potsdam en Berlijn. Met het verschil dat hij
niet kon staan en gaan waar hij wilde.
Wanneer hij buiten de straal van vijftien
kilometer om het huis heen wilde
vertoeven, moest hij toestemming van
het Nederlandse ministerie van
Buitenlandse Zaken vragen. In de
periode van september 1919 tot februari
1920 liet Wilhelm vijf treinen met in
totaal negenenvijftig wagons aan
Hohenzollern-huisraad overkomen naar
Nederland, afkomstig uit drie paleizen.
Huis Doorn kan daarom ook wel een
Hohenzollern-museum genoemd worden.
20

Werkers in de Haps Rozencultuur in 1918
Achter staand van links naar rechts: Bert v. ooij, Marinus Verheijen, Vermunster,
Dorus Hendriks, Tien Gijsbers, Ben Willems, Piet Thijssen, Bert Hesen, Marte
Vermelis, W. Willems, Tien Hesen. Zittend v.l.n.r.: ?, Th. de Haas, Jan Selten, Toon
v.d. Ven, v.d. Cruijsen, Th. Vloet, ?, Louis Gijsbers, Jo Thijssen, Koos Kersten, Nol
Barten, Tien Kersten, ?, Louis Kersten, ?, ?, Marte Verbiesen, Grad Hendriks, ?, ?,
Bertje v.d. Broek
Het gezin Selten-Franszen in 1946
Johannes is zijn hele leven rozenkweker; al op jonge leeftijd werd de interesse in de
rozen gewekt door de oud hoofd-onderwijzer van de Lagere School te Haps, H.A.
21

Verschuren, die in de tuin achter de school rozen kweekte en later daar zijn volledige
beroep van maakte. Jan is hem daarin gevolgd want nog tot op hoge leeftijd, hij was
toen inmiddels ruim 80 jaar, was hij voortdurend buiten 'op het land' te vinden; de
natuur bleef hem boeien.
22

i Archief van de Nassause Domeinen, inventarisnummer 10091 (1560-1580)
ii Oud Rechterlijk Archief Land van Cuijk, inv.nr. 539, acte van 16 oktober 1622
iii Oud Rechterlijk Archief Land van Cuijk, inv.nr. 539, acte van 30 januari 1601
iv Oud Rechterlijk Archief Land van Cuijk, inv.nr. 539, acte van 3 februari 1616
v Archief van de Nassause Domeinen, inventrisnummer 10123.
vi Oud Rechterlijk Archief Land van Cuijk, inv. Nr R 541, acte van 12 feburari 1663
vii Archief van de Nassause Domeinen, inventrisnummer 9952
viii Oud Rechterlijk Archief Land van Cuijk, inv.nr. R541, acte van 15 februari 1653
ix Oud Rechterlijk Archief Land van Cuijk, inv.nr R541, acte van 18 februari 1653
x Oud Rechterlijk Archief Land van Cuijk, inv.nr. R541, acte van 21 november 1658
xi Archief van de Amptman van Land van Cuijk, inv.nr. 57b, acte 10 juni 1665
xii Oud Rechterlijk Archief Land van Cuijk, Criminele Signaten Sb. R3, fol. 101, 102,
110, 111