Op de Bok - januari 2013 - Vnv

en 28 koopt. Een deel van de deal was dat de
vliegers ervoor zouden worden opgeleid bij de
RLS. Azu was een van hen. Dat jaar ontmoet hij
ook zijn Ria. Azu gaat met de Fokkers terug naar
Ghana in 1978, Ria blijft achter.
In Ghana is Azu bevriend met Jerry Rawlings,
een gewone luchtmachtkapitein in hetzelfde
leger. Rawlings blijkt in die dagen een beetje een
leider te worden van een opstand. De jongere
officieren bereiden hun oplossing voor van de
corruptie in het machtsblok van het leger en
daarmee eigenlijk haast het hele land.
Azu krijgt van Rawlings de opdracht geweren te
leveren, die zijn familieleden overvloedig in bezit
hebben voor de jacht. Maar Azu blijkt gevolgd
te worden door de militaire inlichtingendiensten.
Een neef tipt hem daarover en vertelt dat
ze bezig waren hem op te pakken. Azu besluit
Ghana uit te vluchten. Rawlings doet iets later
zelf een poging wapens te bemachtigen maar
wordt daarbij gepakt, voor de krijgsraad gesleept
en gevangen gezet. Hij wordt veroordeeld tot de
doodstraf.
Rawlings beschouwt Azu als
deserteur.
Wanneer de maatjes van Rawlings twee maanden
later een echte staatsgreep plegen wordt
Rawlings bevrijd en wordt hij – niet geheel
democratisch – president. Hij zou vervolgens
negentien jaar president van Ghana blijven.
Rawlings beschouwt Azu als deserteur en ze
raken in onmin. Rawlings dreigt Azu zelfs onmiddellijk
in de bak te gooien als hij zijn gezicht laat
zien in Ghana.
Even terug in Nederland
In Hoogeveen en op Lelystad vliegt Azu wat
uurtjes. Hij doet de instructeursopleiding van
de Martinair vliegschool. Op Lelystad komt
hij medestander Koos Vlaar tegen. Hij is een
medeavonturier die ook aspiraties heeft in de
luchtvaart.
Samen smeden ze plannen om naar Nigeria te
ten. Luchtvaartfotografie, dat is het plan. Met
veel zelfstudie weten ze hoe het moet en welke
apparatuur nodig is. Ze kopen een Partenavia
P68 op het vliegveld van Deurne, Antwerpen en
vliegen ermee naar Kano. Onderweg komen ze
in de problemen. Want een vliegtuig met camera
loopt tegen gevoeligheden op. Er volgt een zeer
enerverende en avontuurlijke reis. Het vliegtuig
wordt onderweg in Ghardaia (Algerije) in beslag
genomen. Ze worden onder begeleiding naar
een hotel gebracht en daar bewaakt. Drie dagen
zitten ze vast in het hotel. Via een medische
verklaring, een brief die een medische evacuatie
suggereert, lukt het ze door te vliegen. Over
Algerije volgt een hachelijke vlucht omdat ze in
Tamanrasset niet mogen landen en uit moeten
wijken naar Agadez (Niger). Daar landen ze met
haast niets meer in de tanks.
Ze kopen een Partenavia P68 op het
vliegveld van Deurne.
De luchtfotografie in Kano lukt een tijd heel
aardig, tot in 1986 het klimaat in Nigeria ook
instabiel wordt, zegt Azu. Vlaar en Azu besluiten
terug te gaan naar Nederland. Azu wordt eerst
Chieftain-vlieger bij Quick Airways in Groningen,
anderhalf jaar later wordt hij instructeur op de
Rijksluchtvaartschool.
Baanverlichting
Uit die periode kennen wij Azu. Hij zei tegen ons:
“Pas als ik sneller kan lopen dan de kogels ga ik
terug naar Ghana.”
Het verhaal over de baanverlichting blijkt goed te
kloppen. Hij koopt de baanverlichting van Eelde,
met alles erop en eraan.
Pas als ik sneller kan lopen dan de
kogels ga ik terug naar Ghana.
Op het vliegveld van Kumasi, de tweede stad van
Ghana, verongelukt een maatje uit de Lucht-
lichting zou dit niet zijn gebeurd. Vier containers
verscheept hij naar Ghana. Hij huurde zelfs
oud-leerlingen van hem in om de containers in
te pakken.
Toen in ’93 zijn vader overleed mocht hij van
het regime bij de plechtigheid zijn. Langzaam
vervaagde het desertiedecreet van het regime.
De baanverlichting op Komasu had ook goed
gedaan. Azu begon weer wat zaken te doen, o.a.
met het kopen van een Cessna 206 in Algerije.
Hij nam daarvoor drie maanden onbetaald verlof
van de intussen geprivatiseerde KLM Luchtvaartschool.
In 1994 kon Azu, net als de andere instructeurs
van de KLS, overstappen naar KLM. Hij werd
coco MD-11. Maar het bloed kroop waar het niet
gaan kon: hij nam na anderhalf jaar ontslag.
Hij zou zich definitief toeleggen op business in
Ghana.
Krobo Koning
Eerst nog vanuit Nederland, met reizen op en
neer. Maar in ’98 gaat het hele gezin mee naar
Ghana.
De Krobo’s zijn overigens tussen de
twee en drie miljoen in aantal!
Maar er speelt nog een belangrijke factor mee:
Tei wordt gevraagd om koning te worden. De
grootvader van Azu was de koning van een grote
stam in het district Odumase Krobo. Bij het over-
aangewezen of gevraagd. Het is een ceremoniële
functie, maar wel belangrijk. De Krobo’s zijn overigens
tussen twee en drie miljoen in aantal!
Tei Azu weet van de functie af te komen. Een
neef wordt koning. Ria zou dat ook niet hebben
zien zitten.
CiTylinK
Azu’s business groeit. Hij doet fotovluchten met
de Cessna 206 voor energiefirma’s en om onroerend
goedprojecten in kaart te brengen die nodig
zijn voor het innen van belasting. Er wordt goud
vervoerd, mijnwerkers per contract naar Komasi
en Mali gebracht, personeel voor een security
bedrijf in Conakry. Hiervoor koopt hij een Let
L-410, een tweemotorige turboprop. Nog een
paar jaar later komt er een Saab 340 bij, en zelfs
nog een tweede. Even vliegt hij met een F-100.
Ondertussen is er een bedrijf gegroeid dat CiTylinK
(CTK) heet. Het heeft een kantoor in de stad
en een grote hangaar op het vliegveld van Accra.
Ondertussen is er een bedrijf
gegroeid dat CiTylinK (CTK) heet.
Op het moment van schrijven zijn er onderhandelingen
over twee Embraers 190. Hij is in
gesprek over codesharing met EgyptAir.
Met twinkelende oogjes vertelt hij dat hij ideeën
heeft om te groeien naar vijftien vliegtuigen.
Hart voor Ghana
Toch zien de hangaars er, hoe kan het ook
anders, Afrikaans uit. Het lijkt erop dat er veel
handeltjes worden gesloten, maar of die tot iets
langdurigs of structureel winstgevends leiden is
ons nog niet heel duidelijk.
Ghana zal economisch nog flink groeien. Routes
bijvoorbeeld naar Zuid-Amerika worden ‘hot’.
Het is te zien aan Emirates die al voet aan de
grond wil krijgen.
Wat we zien is dat Azu oprecht hart heeft voor
zijn land. Hij is niet bang om te ondernemen.
Maar het ondernemen daar gaat natuurlijk wel
op z’n Afrikaans.
18 gaan om daar een luchtvaartbedrijf op te zetmacht. Met een goede baan- en approachver-
lijden van grootvader en zijn vader werd Tei Azu
19