Julie - Gkkandelaar.co.za

More documents

Recommendations

Info

deur middel van Bybelklasse. Die drie “selfs” het gegeld: 1) Self-onderhoud – bou eie kerke en betaal eie pastors; 2) Self-regering – Koreaanse Christene is vroeg in beheer van hul eie sake geplaas; 3) Self- propagering – elke Christen is verantwoordelik daarvoor om die mense rondom hom/haar vir Christus te wen. Van 1895 tot 1905 was daar ‘n ontploffi ng in die lidmaatgetalle. Die lidmate het met ongekende ywer hul verlossing in Christus met hul landgenote gedeel. Die sendelinge het steeds net opvolgwerk gedoen. Eksaminering en doop van nuwe bekeerlinge het groot eise aan die sendelinge, wat moeilik kon bybly, gestel. ‘n Groot faktor vir hierdie groei was die Sino-Japanse oorlog. China en Japan het mekaar die stryd aangesê op Koreaanse grondgebied. Sendelinge was van mening dat, indien die Japannese sou wen, dit die einde van die sendingwerk in Korea sou beteken. Die kerk het so vinnig gegroei dat die sendingrade besorg geraak het dat die groei te vinnig was. Ondersoeke het egter getoon dat die jong bekeerlinge met ongekende ywer en harde werk nie net bekeerlinge gewerf het nie, maar die mense is voortdurend in die leer van die Christendom deur leke en die sendelinge onderrig. Die Koreaanse Pinkster van 1907 Verdere bevestiging vir die geestelike onderbou in die groei was die “Pinkster” van 1907. Ondanks die ongekende ywer en entoesiasme wat die beginjare van die kerk gekenmerk het, was dit nie altyd maanskyn en rose nie. Die Amerikaanse sendelinge het beplan om die kerksake in geheel teen 1907 aan die plaaslike leiers te oorhandig. Die plaaslike teologiese skool sou dan die eerste afstuderende studente lewer. Op die vooraand van hierdie oorhandiging het sluimerende emosies tot uitbarsting gekom. Die oorloë 26 • Augustus 2012 (Japan/China/Rusland) wat gedurende hierdie tyd van ongekende kerkgroei plaasgevind het, het tog ‘n impak op die mense wat in die oorlog en by die kerkplanting betrokke was gehad. Japan het die Russies-Japanse oorlog gewen met die gevolg dat Korea in Japanse hande gelaat is. Korea het geen sê hierin gehad nie; die Koreane moes gelate aanvaar dat Japan nou vir Korea regeer. Dit was ‘n groot vernedering vir hulle. Jare se wanregering uit eie geledere kon nie doen wat die vreemde oorheersing onmiddellik bewerk het nie: Koreaanse patriotisme het wakker geword. Christenskap gee mense moed en talle binne die kerk was openlik bereid om oorlog teen Japan te maak. Die Christendom was die sterkste organisasie om so oorlog aan die gang te sit. Ander mense binne die kerk was egter van mening dat die kerk ‘n boodskap van liefde, verdraagsaamheid en vergiffenis moet uitdra. Hierdie twee groeperings binne die kerk het tot spanning gelei. Op die vooraand van die oorhandiging van totale regeringsmag aan die Koreane, woed hierdie stryd steeds hewig. Die oorhandiging van die regeermag aan die Koreane is in die gedrang. Die sendelinge was egter verbind tot hierdie oorhandiging. Sou hierdie jong kerk die spanning tot eer van God ontlont? Gedurende Augustus 1906 het verskillende belanghebbende partye vir ‘n week van Skrifstudie en gebed oor hierdie netelige saak in Pyengyang ontmoet. Die teenwoordiges het tot die oortuiging gekom dat sondebelydenis en gebroke harte deur God vereis word. Die Koreaanse kerk moes onder andere bely dat hulle die Japanese haat. Baie het tot op daardie stadium by die kerk aangesluit met geloof in Jesus Christus as hulle Verlosser en Saligmaker, sonder ‘n werklike besef van hul sondetoestand. Die kerk moes bewus word van God se Heilig- heid. Die grootste probleem was nie die nasionale lyding onder die Japanse druk nie, maar eie sondigheid wat hul verhouding met God belemmer. Op 6 Januarie 1907 het nog so ‘n week van Bybelstudie begin. Die teenwoordiges het andermaal tot die besef van liefde en geregtigheid gekom. Die Saterdagaand het dr. Blair (Presbiteriaanse sendeling uit wie se geskrifte hierdie deel van die artikel kom) uit 1 Korintiërs 12:27 gepreek – Die kerk is een liggaam: as een deel ly, dan ly die liggaam. Talle het hul sonde van liefdeloosheid teenoor die Japanese bely. Die Sondagaand het die teenwoordiges ‘n doodsheid ervaar; dit was asof iets alles blokkeer het. Na die prediking het almal vertrek met ‘n gevoel dat die duiwel geseëvier het. Die volgende dag (Maandag) om twaalfuur het die sendelinge weer byeengekom. Hulle het tot God om genade geroep. Daardie aand was die gevoel tydens die byeenkoms anders, elkeen het die teenwoordigheid van God ervaar. Dr. Blair het dit onmoontlik gevind om die gevoel te beskryf. Na ‘n kort preek het hulle met gebed begin. Almal het tegelyk en hardop gebid. Dr. Blair beskryf dit asof almal in een Gees was, daar was geen chaos, geen verwarring, net ‘n harmonie van klank en Gees, ‘n vermenging van siele vervul met die onweerstaanbare dringendheid om te bid. God is nie altyd in die warrelwind nie: daardie nag het God op Pyengyang deur die geklank van weeklaag gekom. ‘n Sondebewustheid het oor die bidders gekom en almal het saam oor hulle sonde geween. Die vergadering het tot twee-uur die oggend aangehou en die teenwoordiges het een vir een hul sonde teenoor God bely. Die sendelinge het die gebeure met ander gedeel (selfs met die Metodiste in die stad). Die Dinsdagaand se vergadering was vir dr. Blair persoonlik ‘n openbaring. Hulle was bewus van kwade
gevoelens tussen broeders. Gedurende die byeenkoms het van die manne hul sonde bely - haat wat hulle teen mede-broeders in die geloof gekoester het. Die broeders het teenoor God en teenoor mekaar hul sonde bely. Elke man het voor God gestaan en by God om genade gesmeek. Die smekinge het oor die stad uitgegaan en selfs die heidene was verward. Elke denkbare sonde is voor God bely en vergiffenis is van God afgesmeek. Dr. Blair beskryf dit soos volg: “The scorn of men, the penalty of the law, even death itself seemed of small consequence if only God forgave. We may have our theories of the desirability or undesirability of public confession of sin. I have mine; but I know that when the spirit of God falls upon guilty souls, there will be confession and no power on earth can stop this.” Die Bybelstudiegangers het daarna na hulle plaaslike gemeentes teruggekeer. Oral waar hulle getuig het van die gebeure in Pyengyang het dit gelei tot skuldbelydenis. Byna elke kerk in die skiereiland het gedeel in die seëninge wat voortgevloei het uit die gebeure van Pyengyang. Spesiale vergaderings is gedurende die res van die maand gehou en skole is selfs gesluit. Oral het mense hul sondes bely. Artikels wat lank tevore gesteel is, is aan die regmatige eienaars terugbesorg. Skuld is teenoor mekaar bely vir lank verborge haat wat gekoester is. ‘n Chinese handelaar was stomgeslaan toe ‘n Koreaanse Christen- handelaar ‘n groot som geld aan hom teruggegee het wat hy met onregmatige woekerwins van hom bekom het. Selfs kinders van negejarige ouderdom (die enigste gelowiges in die familie) het gepleit vir vergewing van hul sondes. Dit het gelei tot die bekering van ander gesinslede. Hierdie gebeure het die kerk gereinig en nuut gemaak. Met die stigting van die onafhanklike Koreaanse Presbiteriaanse Kerk die volgende herfs, was daar geen sprake van twis nie. Die teenwoordiges het net ‘n onweerstaanbare drang tot gebed en die verkondiging van die Evangelie aan die res van Korea, China en Japan gehad. Die eerste taak van die nuutgestigde kerk was om ‘n sendingraad te stig. Die eerste sewe Koreaanse predikante is georden en een is dadelik gestuur om die Evangelie op ‘n nabygeleë eiland te gaan verkondig. Hierdie sendingbewustheid binne die kerk in Korea leef vandag nog voort. Soos reeds genoem, stuur slegs Amerika jaarliks meer sendelinge wêreldwyd uit as Suid-Korea, ook na Suid-Afrika. Ten slotte Ruimte ontbreek om meer detail te verskaf oor die volgehoue kerkgroei in Korea. Dit is egter belangrik om op die volgende punte te let ten opsigte van die ongekende kerkgroei in Korea: Opvoeding en mediese sorg het baie bygedra tot kerkplanting in Korea. Bybelvertalings en -publikasies was ook belangrike instrumente vir kerkgroei. Die Neviusmetode van die drie “selfs” het gelei tot vinnige selfstandigheid. Die primêre faktor is egter die feit dat God hierdie klein volk reeds deur die eeue vir ‘n spesifi eke taak voorberei het. Geen ander nasie het die Christelike geloof (spesifi ek die Gereformeerde leer) met soveel passie hul eie gemaak en met hul volksgenote gedeel nie. Die feit dat die Here voorsien het dat die Bybel reeds in Koreaans vertaal was voordat enige sendeling georganiseerd begin werk het, het daartoe bygedra dat dit die Koreane self was wat grootliks verantwoordelik was vir evangelisering. Hierdie mense se toewyding aan gebed, Skrifstudie en sending is vir ons in Suid- Afrika stof tot nadenke. God het hulle tot ‘n besef van Sy heiligheid gelei, Hy het hulle oortuig van hul sondige haat teenoor ander wat oor hulle regeer. Hy het hulle geleer dat dit Sy heiligheid aantas as broeders en susters haat teenoor mekaar koester. Die weg van reformasie is bekering. Die Here het hulle geleer reformasie begin by jouself. Moet nie die balk in die oog van ‘n ander soek nie. Die kerk in Korea is vanjaar 100 jaar oud. Die kerk is nie sonder probleme nie. Suid-Afrika het ‘n veel ouer kerkgeskiedenis en tog beleef die kerk in Korea soortgelyke probleme (en seen!) as die kerk in Suid-Afrika. Daarom die titel: “Die kerk in Korea 0-2007 in 100 jaar”. Die vraag wat ons moet vra is: Wat kan ons by hierdie jong Christennasie leer ten opsigte van kerkgroei? Alwyn Bezuidenhout, Seoul, Suid-Korea 2007 Augustus 2012 • 27
Page 1 and 2: KERK EN WOORD Maandblad van die Ger
Page 3 and 4: Skrifoordenking Lees: 1 Korinthiër
Page 5 and 6: ely, fi sies en psigies verwoestend
Page 7 and 8: het die pad aan, laat hulle wei, re
Page 9 and 10: wat deur die begeerlikhede van die
Page 11 and 12: BELANGRIKE BOEKBESPREKING Christles
Page 13 and 14: Hoekom mag kinders nie die nagmaal
Page 15 and 16: ‘Gemeente-kommunikeerder’ Gelie
Page 17 and 18: Studente word ook aangemoedig om se
Page 19 and 20: KORTVERSLAG VAN DIE VERGADERING VAN
Page 21 and 22: Besluit: ‘n Kommissie bestaande u
Page 23 and 24: nie. Die barbaarse lied “Skiet di
Page 25: Eerste Protestante in Korea In 1628
Page 29 and 30: alles probeer die satan die mens ve
Page 31 and 32: deelneem aan hierdie stryd. Soos wa
Page 33 and 34: aangevuur deur al die goeie kattekw
Page 35 and 36: Ons het gehoor…. Scatterbrains -
Page 37 and 38: ONS ‘F’AMILIE Gesin Eduard en T
Page 39 and 40: Die Heilige Nagmaal Omkring die woo

Julie - Gkkandelaar.co.za

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?