Koring Produksie - Pannar Seed

Opbrengspotensiaal: Koringkultivars verskil in hul opbrengspotensiaal en sekere
kultivars presteer net by lae opbrengspotensiaalvlakke waar ander weer net aangepas
is by hoë opbrengspotensiaalvlakke. Waar lentereëns die bepalende faktor in
opbrengs is, is die ideale kultivar een wat onder beide lae en hoë opbrengsvlakke
kompeterende resultate lewer. Oor die algemeen is langgroeiseisoen kultivars minder
geskik vir areas met ‘n lae opbrengspotensiaal hetsy weens vlakker gronde of
langtermyn klimaatstoestande. Kultivarkeuse moet om die rede geskoei word op die
langtermyn opbrengspotensiaal van ‘n spesifieke land of plaas waar grond, klimaat en
bestuursvermoë die bepalende faktore behoort te wees.
Plantsiektes en plae: Bepalend hier behoort te wees die risiko van die betrokke
gebied vir die voorkoms van ‘n spesifieke siekte of plaag. Waar die risiko hoog is
behoort die produsent oorweging te skenk aan meer verdraagsame of
weerstandbiedende kultivars. Hiermee kan die produsent nie net sy insetkoste oor die
langer termyn afbestuur nie, maar ook die risiko en gepaardgaande opbrengsverliese
wat kan voorkom wanneer die tydsberekening van chemiese beheer nie optimaal is nie,
uitskakel. Die vermoë van siekte en plaag veroorsakende organismes om aan te pas
en sodoende die weerstand van kultivars te oorkom, moet egter ook in gedagte gehou
word. Lande wat aangeplant is onder weerstandbiedende kultivars moet dus ook
gemonitor word vir die voorkoms van siektes of plae en waar vatbare reaksies op eens
weerstandbiedende kultivars voorkom, moet dit by die eienaar van die betrokke kultivar
aangemeld word.
Saadprys: Saadprys is dikwels bepalend wanneer produsente hul kultivarkeuse
uitoefen. Meer belangrik egter is onafhanklike langertermyn opbrengs- en
graderingsdata waarmee die produsent self kan bepaal of dit in sy betrokke gebied die
moeite werd is om saad van duurder kultivars soos basterkorings aan te plant.
Agronomiese eienskappe: Agronomiese eienskappe soos strooisterkte en
staanvermoë is belangrik en wanneer die regte kultivarkeuse of bestuurspraktyk nie
gevolg word om dit te voorkom nie kan dit oesverliese tot gevolg hê. Onder besproeiing
word daar met sukses gebruik gemaak van chemiese middels wat omval teenwerk by
kultivars met hoë opbrengspotensiaal wat geneig is tot omval.
Bepalend in kultivarkeuse is aluminiumverdraagsaamheid, veral waar die bogrond
en/of ondergrond Al 3+ -vlakke bereik wat toksies is vir gevoelige kultivars. Pannar is die
enigste plaaslike maatskappy wat oor ‘n reeks koringkultivars beskik vir verbouing
onder droëland met sterk aluminiumverdraagsaamheid. Dit bied aan produsente ‘n
korttermyn oplossing wanneer bekalking nie tydig toegedien kan word nie.
Wanneer daar van pitvastheid gepraat word verwys dit na hoe stewig die pitte aan die
aar geheg is, asook tot hoe ‘n mate die kaffies die pitte bedek. Beide onder besproeiing
en droëland is daar kultivars wat meer onderhewig is aan voëlskade, sowel as uitval
tydens die oesproses. Dié kultivars moet meer versigtig oorweeg word in gebiede waar
voëls ‘n potensiële bedreiging is.
Uitloopweerstand verwys na die weerstand van ‘n kultivar teen die proses van uitloop
of ontkieming in die aar weens nat toestande wat die oesproses vertraag. Onder
normale omstandighede behoort vrygestelde kultivars nie uit te loop in die aar nie.
Lentekorings is egter meer geneig hiertoe as winterkorings en sommige kultivars kan
ook meer geneig wees daartoe as ander onder toestande van aanhoudende reën
gedurende die oestyd.
3