Koring Produksie - Pannar Seed

Ten einde chemiese beheer suksesvol by koring toe te pas kan produsente die
volgende faktore in ag neem:
Klimaatstoestande speel ‘n baie belangrike rol in siekte-ontwikkeling.
Opeenvolgende gunstige periodes vir siekte-ontwikkeling sal bydra tot siekte
toename en gevolglike epidemiese ontwikkeling op vatbare kultivars. Die
meeste swamsiektes floreer in nat jare wanneer daar goeie
biomassa-ontwikkeling is en die potensiaal hoog is.
Chemiese beheer moet nie onnodig uitgestel word wanneer koring op die
vlagblaarstadium is, veral met blaarsiektes wat vinnig kan toeneem soos
streeproes. Die graad van vatbaarheid van die kultivar, opbrengspotensiaal,
groeistadium, die insidensie van die siekte in die land of in die omgewing sowel
as heersende klimaatstoestande moet in aanmerking geneem word.
Nawerking van die meeste swamdoders wat as blaarbespuitings toegedien
word is drie tot vier weke. Die nawerking van swamdoders kan onder druk
geplaas word wanneer daar met bespuiting nie goeie beheer verkry is nie
weens swak spuittoestande of onder toestande van voortdurende siektedruk
vanaf nabygeleë lande.
In die geval waar ‘n vroeë toediening, voor die agt-blaarstadium, nodig was
kan ‘n tweede toediening nodig wees sou gunstige omgewingstoestande vir
siekte- ontwikkeling na die verstryking van die periode van nawerking
voortduur.
Siektes is nie almal ewe skadelik nie en die ekonomiese belangrikheid van
siektes soos byvoorbeeld meeldou moet ook in ag geneem word.
Wanneer koringaanplantings in ‘n hoë risiko area vir ‘n spesifieke siekte
gemaak word, kan oorweging aan meer siekteverdraagsame of
weerstandbiedende kultivars geskenk word.
Die voorkoms van ‘n spesifieke siekte op ‘n kultivar wat as weerstandbiedend
aangegee word moet aan die betrokke maatskappy deurgegee word. Die
voorkoms van swaarder besmette kolle in ‘n land van ‘n siekte soos streeproes
wat geplant is met ‘n weerstandbiedende kultivar kan daarop dui dat die
patogeen die weerstand oorkom het. Weerstandbiedende kultivars moet dus
net soos vatbare kultivars gemonitor word vir die voorkoms van siektesimptome.
Chemiese beheer as saadbehandeling is dikwels nie lonend teen
grondgedraagde siektes weens die uitgerekte groeiperiode waartydens die
koringplant blootgestel is aan grondgedraagde patogene nie.
Grondgedraagde siektes kan bestuur word deur wisselbou toe te pas en deur
seker te maak dat grondfaktore soos verdigting wat stremming op die plant kan
plaas, opgehef word.
Opslagkoring en koringstoppel wat op die grondoppervlak voorkom dien
dikwels as draers van blaarsiektes.
Hou by die geregistreerde dosis en verdere etiketvoorskrifte ten einde die
effektiwiteit van chemiese beheer te verhoog.
25