Numeri - Welkom bij Succat Yeshua

Numeri 36
de Israëlieten niet van de [ene] stam op de [andere] stam overgaan,
want de Israëlieten moeten ieder vasthouden aan het erfelijk bezit
van de stam van zijn vaderen. 8 Verder moet elke dochter die een
erfelijk bezit uit de stammen van de Israëlieten erft, tot vrouw
worden van iemand uit het geslacht van de stam van haar vader,
opdat ieder van de Israëlieten het erfelijk bezit van zijn vader zal
erven. 9 Zodoende zal het erfelijk bezit niet van de [ene] stam op de
andere stam overgaan, want van de stammen van de Israëlieten moet
ieder aan zijn erfelijk bezit vasthouden.
Zoals in hoofdstuk 27 krijgen ook hier de vraagstellers gelijk. De dochters
van Zelafead mogen alleen binnen de eigen stam trouwen. Als een extra
aansporing wordt gezegd dat ‘‘de Israëlieten moeten vasthouden, ieder aan
het erfelijk bezit van de stam van zijn vaderen’’ (vers 7). Deze aansporing
hebben ook wij nodig, omdat we snel toegeven aan de neiging tot
afdwalen en veranderen. Deze geest van ongedurigheid, zich niet meer
houden aan een toebedeeld werk of aangewezen plaats, kenmerkt de
maatschappij.
De geest tot verandering heeft geen halt gehouden voor de deur van
de gemeente. De hang en drang naar verandering in de gemeente is
groot en breekt zich overal baan. Het lijkt voor ieder moeilijk om te
‘‘blijven in de roeping waarin hij geroepen is’’ (1Ko 7:20). We moeten er zeker
van zijn dat we daar zijn waar God ons hebben wil. Als we dat kunnen
zeggen, moeten we daar blijven in Zijn kracht en tot Zijn eer, totdat Hij
ons een duidelijke aanwijzing geeft uit Zijn Woord dat we moeten
veranderen, want ‘‘Hij kiest voor ons ons erfelijk bezit uit’’ (Ps 47:5). We
moeten in het erfdeel zijn dat Hij voor ons heeft uitgekozen. Zijn Woord
is daarvoor de toetssteen.
De oproep klinkt niet voor niets, juist met het oog op de laatste dagen
van de gemeente op aarde: ‘‘Houd wat u hebt’’ (Op 3:11). En daar gaat het
met name om het erkennen dat we kleine kracht hebben, om het
bewaren van het woord van de Heer Jezus en om het niet verloochenen
van Zijn Naam. Dat betekent dat we niet hoog van onszelf denken en
Hem door Zijn Woord Zijn volle gezag over ons gemeenteleven geven.
Dan zullen we in staat zijn -- persoonlijk en gemeenschappelijk -- te
blijven genieten van alle zegeningen die Hij ons heeft gegeven.
337