Numeri - Welkom bij Succat Yeshua

leven zowel in de woestijn als in het land. Niet, dat we beide op
hetzelfde ogenblik beleven. Als we het moeilijk hebben door ziekte of
problemen in het gezin of op het werk, ervaren we dat we in de woestijn
zijn. Maar op een ander moment, als we Gods Woord lezen en nadenken
over onze zegeningen in Christus, ervaren we dat we in het hemelse
land zijn. Wat bij Israël letterlijk gebeurde, is voor ons geestelijk waar.
Israël is aangekomen in de vlakten van Moab. De ervaringen van de
woestijn zijn achter de rug. Nu mogen ze zich richten op de zegeningen
van het land. In het boek Deuteronomium wordt daarop uitvoerig ingegaan,
in Jozua worden ze veroverd. We vinden hier in Numeri als het
ware een stukje Jozua. In dit gedeelte spreekt de HEERE tot de Israëlieten
over het uitroeien van de afgoden en de verdeling van het land (vgl.
Nm 26:53-56).
Het hoort bij de voorbereiding van de verovering van het land. We
moeten weten wat we gaan doen, we moeten de kosten berekenen. We
moeten ons realiseren dat er vijanden zijn en afgoden.
In het land van de belofte vinden we afgoden. Zij stellen boosheden en
machten in de hemelse gewesten voor. Daarmee hebben we te maken
in de christenheid. Juist daar is de namaak van de dienst aan God
aanwezig. Die namaak wordt gevoed door
demonen die gebruik maken van naamchristenen.
Het weer invoeren van de wet
is afgoderij, een werk van demonen (Gl
4:8-10). Afgoderij is het stellen van dingen
die niet van de Heer zijn in de plaats van
de Heer.
Numeri 33
Maar destijds, toen u God niet kende,
hebt u hen gediend die van nature
geen goden zijn; en thans, nu u
God kent, ja nog meer, nu u door
God gekend bent, hoe wendt u zich
weer tot de zwakke en arme elementen,
die u weer opnieuw wilt dienen?
U onderhoudt dagen en maanden,
tijden en jaren. (Gl 4:8-10)
Het gevolg van het in stand laten van afgoderij in welke vorm ook is
dat de zegen van het land niet in bezit genomen wordt. Daarom moet
afgoderij radicaal worden uitgeroeid. Dan zullen we als stammen, als
afzonderlijke plaatselijke gemeenten, kunnen genieten van het erfdeel
dat ons door de Heer gegeven is. Een voorbeeld dat elke plaatselijke
gemeente een eigen erfdeel heeft gekregen, zien we in de brieven die
aan afzonderlijke gemeenten zijn geschreven.
Het is voor Israël een gevaarlijke menslievendheid de vijanden van
God te sparen. Het is eigenlijk een door ongeloof sparen van zichzelf
in de strijd met deze vijanden. Het leidt maar al te dikwijls tot een
317