Numeri - Welkom bij Succat Yeshua

Numeri 33
Er worden wel bepaalde gebeurtenissen genoemd, maar dat zijn geen
gebeurtenissen die verwijzen naar zonden van het volk. Bij elke plaats
kunnen we denken aan onze weg met Hem en Zijn weg met ons. Hij
wil dat we daarover net zo gaan denken als Hij. Zulke herinneringen
kunnen er alleen zijn, nadat we een weg zijn gegaan. Dan pas kunnen
we terugkijken en God stelt hier voor dat te doen met Zijn ogen.
Het is goed om in verbinding met de aanstaande intrede in het land
van de belofte nog een keer herinnerd te worden aan Gods visie op onze
reis. We zien daarin Zijn belangstelling voor al ons doen en laten, voor
elke stap die wij in de woestijn hebben gezet, voor elke ervaring die we
daar hebben opgedaan.
Er is ook geen sprake van leiding door de wolkkolom. Bij het langsgaan
van de plaatsen komt de gedachte naar boven aan de geestelijke energie
die het volk steeds weer toonde door zo van plaats tot plaats te trekken.
Het gebeurde natuurlijk wel onder leiding van de wolkkolom (Nm
9:15-23), maar vanuit dat gezichtspunt wordt de reis hier niet beschreven.
Al het goede van het volk schrijft God hier als het ware aan henzelf toe.
We kunnen dit ook toepassen op de reis van de christenheid door de
eeuwen heen. Daarin ziet Hij ook een kern die voor Hem het ware
christendom heeft vertolkt. Ook op die reis kijkt Hij op die manier
terug. Voor Zijn aandacht staan dan de gelovigen die in geestelijke
energie de weg zijn gegaan, met alle oefeningen die dat met zich
meebracht. Zij hebben de fakkel van het getuigenis steeds doorgegeven.
De reis wordt beschreven van rustplaats tot rustplaats. Tegelijk wijst
de beschrijving erop dat het telkens slechts een tijdelijke rust was. Elke
plaats van rust was een ervaring. Na de opgedane ervaring moesten ze
weer verder, op naar een volgende plaats, een nieuwe ervaring. God
weet op elk moment op welke plaats we zijn.
Hoe de start van de reis was | verzen 3-4
310
3 Zij braken op van Rameses; in de eerste maand, op de vijftiende
dag van de eerste maand, de dag na het Pascha, vertrokken de
Israëlieten door een opgeheven hand, voor de ogen van alle Egyptenaren,
4 terwijl de Egyptenaren hen begroeven die de HEERE onder
hen getroffen had, alle eerstgeborenen; ook had de HEERE strafgerichten
voltrokken over hun goden.