Numeri - Welkom bij Succat Yeshua

Numeri 32
De Gadieten en Rubenieten hebben gekozen
voor genot hier en nu, niet alleen voor
henzelf, maar ook voor hun gezinnen.
Maar later behoren zij tot de eersten die
door de Assyriërs worden weggevoerd in
ballingschap (1Kr 5:25-26; zie ook 2Kn 15:29).
Aardse zegeningen zijn geen bescherming
voor geestelijke gevaren. Als ze die kwijtraken,
hebben ze niets meer. Christenen
die hun geloofsbeleving verbinden aan
aardse zegeningen, gaan in die geloofsbeleving op en neer, als de
schommelingen van de koersen op de beurs. En hun kinderen hebben
geen enkel houvast. Vaak zien we dat zij in de wereld verdwijnen.
Mozes stemt in met de toezegging | verzen 20-24
Zij waren de God van hun vaderen
echter ontrouw en pleegden overspel
met de goden van de volken van het
land, die God voor hun [ogen] had
weggevaagd. Toen wekte de God van
Israël de geest van Pul, de koning
van Assyrië op, en de geest van Tillegath-Pilneser,
de koning van Assyrië.
Deze voerde hen in ballingschap,
te weten de Rubenieten, de
Gadieten en de halve stam van
Manasse. Hij bracht hen in Halah,
Habor, Hara en aan de rivier Gozan,
tot op deze dag. (1Kr 5:25-26)
20 Toen zei Mozes tegen hen: Als u deze zaak doen zult, als u uzelf
voor het aangezicht van de HEERE voor de strijd zult toerusten, 21
en elke man van u die toegerust is [voor de strijd], de Jordaan zal
oversteken voor het aangezicht van de HEERE, totdat Hij Zijn
vijanden van voor Zijn aangezicht heeft verdreven, 22 en het land
voor het aangezicht van de HEERE onderworpen is, dan zult u
terugkeren en onschuldig zijn voor de HEERE en voor Israël; en dit
land zal u tot bezit zijn voor het aangezicht van de HEERE. 23 Maar
als u [dit] niet zo doet, zie, dan hebt u tegen de HEERE gezondigd;
weet dan dat uw zonde u zal vinden! 24 Bouw steden voor uw kleine
kinderen en kooien voor uw schapen, en doe wat over uw lippen
gekomen is.
Mozes stemt in met de garantie dat zij eerst mee zullen helpen. Hij zal
hen niet langer tegenhouden en geeft hun de ruimte om te handelen
naar hun eigen verlangens. Wel waarschuwt hij hen er nog voor niet
tegen de HEERE te zondigen door zich niet aan hun belofte te houden.
Hij stelt de zonde niet alleen voor als iets dat ontdekt zal worden, maar
als een actief iemand die hen zal ontdekken, die hen zal weten te
vinden. Zij zullen zich niet van hun zonde kunnen scheiden en de straf
die op de zonde ligt niet kunnen ontlopen.
306